Grettis saga Ásmundarsonar 87 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Gr ch. 87)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Spes hét göfug garðshúsfreyja þar í staðnum, harðla rík og
stórættuð. Sigurður hét bóndi hennar. Hann var auðigur og
ættsmærri en hún. Hafði hún verið gefin honum til fjár. Ekki
varð ástríki mikið með þeim hjónum og þóttist hún næsta
vargefin. Hún var stórlynd og svarkur mikill.
Svo bar til að þá er Þorsteinn skemmti um kveldið að Spes
gekk um strætið nær dyflissunni að hún heyrði þangað rödd svo
fagra að hún kallaðist öngva slíka heyrt hafa. Hún gekk með
marga sveina og bað þá víkja þangað og vita hver þessa ágætu
rödd hefði. Þeir kölluðu nú og spurðu hver þar væri svo
harðlega spenntur. Þorsteinn nefndi sig.
Þá mælti Spes: "Ertu þvílíkur atgervimaður um annað sem á
kveðandi?"
Hann sagði lítið bragð að því.
"Hvað hefir þú til saka," segir hún, "er þig skal kvelja hér
til bana?"
Hann sagði að hann hefði drepið mann og hefnt bróður síns "en
eg gat það eigi með vottum sýnt," sagði Þorsteinn, "og því
var eg hér settur," segir hann, "nema nokkur vildi mig út
leysa. En mér þykir þess engi von því að eg á hér öngvan
skyldan mann."
"Mikill mannskaði mun það ef þú ert drepinn. Eða var bróðir
þinn slíkur frægðarmaður sá er þú hefndir?"
Hann sagði að sá var meir en hálfu gildari maður. Hún spurði
hvað til merkja væri um það.
Þá kvað Þorsteinn vísu þessa:
Eigi máttu átta
eggþings boðar, hringa
Grund, úr Grettis hendi
geðrakks koma saxi
áðr hvardyggir hjuggu
herðendr fetils gerðar
axlarfót af ýti
unnblakks hugar rökkum.
"Mikil ágæti eru slíkt," sögðu þeir er skildu vísuna.
Og sem hún vissi þetta mælti hún svo: "Viltu þiggja líf að
mér ef kostur er?"
"Eg vil gjarna," sagði Þorsteinn, "ef þessi félagi minn er og
út leystur með mér sem hér situr. Ella munum við sitja hér
báðir."
Hún svarar: "Meira mannkaup ætla eg í þér sé en honum."
"Svo sem það er," sagði Þorsteinn, "þá munum við fylgjast
burt héðan annaðhvort báðir eða hvorgi okkar."
Hún gekk þá þangað sem Væringjar voru og beiddi útlausnar
fyrir Þorstein og bauð fé til. Þeir voru þess fúsir. Fékk hún
svo um gengið með vinsældum sínum og ríkdómi að þeir voru
báðir út leystir. En þegar Þorsteinn komst úr dyflissunni fór
hann til móts við Spes. Húsfreyja tók hann til sín og hélt
hann á laun en stundum var hann með Væringjum í herferðum og
reyndist hinn mesti fullhugi í öllum framgöngum.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.