Gr ch. 77

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þetta sumar á alþingi töluðu frændur Grettis mart um sekt
hans og þótti sumum sem hann hefði úti sekt sína ef hann
hefði mikið af hinu tuttugasta ári. En þeir sem sakir áttu
við hann vildu það eigi og kölluðu hann margt útlegðarverk
gert hafa síðan og þótti sekt hans eiga að vera því lengur.
Þá var nýr lögmaður tekinn, Steinn Þorgestsson, Steinssonar
mjögsiglanda, Þórissonar haustmyrkurs. Móðir Steins lögmanns
var Arnóra dóttir Þórðar gellis. Steinn var vitur maður. Hann
var þá beiddur úrskurðar en hann bað þá rannsaka hvort það
væri hið tuttugasta sumar síðan hann var sekur ger. En það
varð svo.

Þá gekk að Þórir úr Garði og leitaði að færa í alla trega þá
er mætti og gat hann fundið að Grettir hafði verið einn vetur
út hér svo að hann var ósekur og urðu þá nítján vetur þeir
sem hann hafði í sekt verið.

Þá sagði lögsögumaður að engi skyldi lengur í sekt vera en
tuttugu vetur alls þó að hann gerði útlegðarverk í þeim tímum
"en fyrr mun eg öngvan úr sekt segja."

Og af þessu eyddist sýkn að sinni en þótti nú að vísu ganga
að hann mundi sýkn vera á öðru sumri.

Þetta líkaði illa Skagfirðingum ef Grettir kæmist úr
sektinni, báðu nú Þorbjörn öngul gera annaðhvort, leggja
aftur eyjuna eða drepa Gretti. En honum þótti vandi á höndum
því að hann kunni eigi ráð til að vinna Gretti en vildi þó
halda eyjunni. Leitaði hann allra bragða nú að stíga yfir
Gretti, annaðhvort með harðfengi eða brögðum eða á hvern hátt
er hann gæti það gert.