Grettis saga Ásmundarsonar 70 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Gr ch. 70)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Þá er Grettir kom í Drangey voru þessir héraðshöfðingjar í
Skagafirði.
Hjalti bjó að Hofi í Hjaltadal, son Þórðar Hjaltasonar,
Þórðarsonar skálps. Hjalti var höfðingi og göfugmenni mikið
og vinsæll. Þorbjörn öngull hét bróðir hans. Hann var mikill
maður og sterkur og harðfengur og ódæll. Þórður faðir þeirra
hafði kvongast í elli sinni og var sú kona ekki móðir þeirra
bræðra. Hún var illa til stjúpbarna sinna og verst til
Þorbjarnar því að hann var illfengur og ófyrirleitinn.
Það var eitt sinn að Þorbjörn öngull sat að tafli. Þá gekk
stjúpmóðir hans hjá og sá að hann tefldi hnettafl. Það var
stórt halatafl. Henni þótti hann óþrifinn og kastaði að honum
nokkurum orðum en hann svarar illa. Hún greip þá upp töflina
og setti halann á kinnbein Þorbirni og hljóp af í augað svo
að úti lá á kinninni. Hann hljóp upp og þreif til hennar
óþyrmilega svo að hún lagðist í rekkju af og af því dó hún
síðan og sögðu menn að hún hefði verið ólétt. Síðan varð hann
mesti óeirðarmaður. Tók hann þá við fé sínu og bjó fyrst í
Viðvík.
Halldór Þorgeirsson, Þórðarsonar frá Höfða, bjó að Hofi á
Höfðaströnd. Hann átti Þórdísi Þórðardóttur systur þeirra
bræðra Hjalta og Þorbjarnar önguls. Halldór var gildur bóndi
og ríkur að fé.
Björn hét maður er bjó í Haganesi í Fljótum. Hann var vinur
Halldórs að Hofi. Þessir veittust að hverju máli.
Tungu-Steinn hét maður er bjó á Steinsstöðum. Hann var
Bjarnarson, Ófeigssonar þunnskeggs, Kráku-Hreiðarssonar,
sonar þess er Eiríkur í Goðdölum gaf tunguna niður frá
Skálamýri. Steinn var frægur maður.
Eiríkur hét maður son Hólmgöngu-Starra Eiríkssonar úr
Goðdölum, Hróaldssonar, Geirmundarsonar örðigskeggja. Hann
bjó að Hofi í Goðdölum. Þessir voru allir virðingamenn
miklir.
Bræður tveir bjuggu þar sem heitir að Breiðá í Sléttahlíð og
hét Þórður hvortveggi. Þeir voru rammir að afli og þó gæfir
menn. Þeir áttu allir part í Drangey. Svo segja menn að eigi
ættu færri menn í eynni en tuttugu og vildi engi sinn part
öðrum selja. Þórðarsynir áttu mest í, því að þeir voru
ríkastir.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.