Grettis saga Ásmundarsonar 9 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Gr ch. 9)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Nú er að segja frá Önundi tréfót að þá rak nokkur dægur.
Síðan gekk veðrið á haf. Sigldu þeir þá að landinu. Kenndust
þá við þeir er áður höfðu farið að þeir voru komnir vestur um
Skaga. Sigldu þeir inn á Strandaflóa og nær Suður-Ströndunum.
Þá reru að þeim sex menn á teinæringi og kölluðu út á
hafskipið hver fyrir réði. Önundur nefndi sig og spurði
hvaðan þeir væru. Þeir kváðust vera húskarlar Þorvalds frá
Dröngum.
Önundur spurði hvort numin væru öll lönd um Strandirnar. Þeir
kváðu lítið ónumið á Inn-Ströndum en ekki norður þangað.
Önundur spurði skipverja sína hvort þeir vildu leita fyrir
vestan landið eða hafa slíkt er þeim var til vísað. Þeir
kjöru að hafa landið fyrst, sigldu inn eftir flóanum og lögðu
fyrst á víkina fyrir Árnesi, skutu þar báti og reru til
lands.
Þá bjó þar ríkur maður, Eiríkur snara, er land hafði numið
milli Ingólfsfjarðar og Ófæru í Veiðileysu. En er Eiríkur
vissi að Önundur var þar kominn bauð hann honum af sér að
þiggja slíka hluti sem hann vildi en kvað lítið það er eigi
væri numið áður. Önundur kveðst sjá vilja hvað það væri
fyrst.
Fóru þeir þá inn yfir fjörðu og er þeir komu inn til Ófæru
mælti Eiríkur: "Hér er á að líta. Héðan frá er ónumið og inn
til landnáms Bjarnar."
Þá gekk fjall mikið fram þeim megin fjarðanna og var fallinn
á snjór.
Önundur leit á fjallið og kvað vísu þessa:
Réttum gengr, en ranga
rennr sæfarinn, ævi,
fákr, um fold og ríki
fleinhvessanda þessum.
Hefi eg lönd og fjöld frænda
flýið en hitt er nýjast.
Kröpp eru kaup ef hreppig
Kaldbak en læt akra.
Eiríkur svarar: "Margur hefir svo mikils misst í Noregi að
menn fá þess ekki bætur. Hygg eg og að numin séu flest öll
lönd í meginhéruðum. Kann eg því eigi að fýsa þig héðan í
brott. Mun eg það halda að þú hafir af mínum jörðum það er
þér hentar."
Önundur kveðst það þiggja mundu og nam síðan land frá Ófæru
og þær þrjár víkur, Byrgisvík og Kolbeinsvík og Kaldbaksvík
til Kaldbakskleifar. Síðan gaf Eiríkur honum Veiðilausu alla
og Reykjarfjörð og Reykjanes allt út þeim megin. En um rekann
var ekki skilið því að þeir voru svo nógir þá að hver hafði
það er vildi.
Önundur gerði bú í Kaldbak og hafði mannmart. En er fé hans
tók að vaxa átti hann annað bú í Reykjarfirði.
Kolbeinn bjó í Kolbeinsvík og sat Önundur um kyrrt nokkura
vetur.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.