Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Gísl ch. 28

Gísla saga Súrssonar 28 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Gísl ch. 28)

Anonymous íslendingasögurGísla saga Súrssonar
272829

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):



Nú er þar til máls að taka um vorið að Börkur fer til
Þorskafjarðarþings með fjölmenni og ætlar að hitta vini sína.
Gestur fer vestan af Barðaströnd og Þorkell Súrsson og fer á
sínu skipi hvor þeirra.



Og er Gestur er albúinn koma til hans sveinar tveir og
klæddir illa og höfðu stafi í höndum. Þess verða menn vísir
að Gestur hefur launtal við sveinana og verða menn þess vísir
að þeir biðja hann fars og hann veitir þeim.



Þeir fara nú með honum á Hallsteinsnes. Þar ganga þeir á land
og fara sem leiðir liggja fyrir þeim til þess er þeir koma
til Þorskafjarðarþings.



Maður er nefndur Hallbjörn; hann var göngumaður og fór um
héruðin eigi með færri menn en tíu eða tólf en hann tjaldaði
sér búð á þinginu. Þangað fara sveinarnir og biðja hann
búðarrúms og segjast vera göngumenn. Hann kveðst veita
búðarrúm hverjum þeim er hann vill beitt hafa.



"Hef eg hér verið mörg vor," sagði hann, "og kenni eg alla
höfðingja og goðorðsmenn."



Þeir sveinarnir segja að þeir vildu hlíta hans ásjá og
fræðast af honum, "er okkur mikil forvitni á að sjá
stóreflismenn, þar er miklar sögur ganga frá."



Hallbjörn kveðst mundu fara ofan til strandar og sagðist
mundu kenna hvert skip skjótlega sem kæmi og segja þeim til.
Þeir biðja hann hafa þökk fyrir léttlæti sitt. Fara nú ofan
til strandar og svo til sjávarins, sjá nú að skipin sigla að
landi.



Þá tekur sveinn hinn eldri til orða: "Hver á það skip er nú
siglir hingað næst?"



Hallbjörn sagði að það á Börkur hinn digri.



"En hver siglir þar næst?"



"Gestur hinn spaki," sagði hann.



"En hverjir sigla þar næst og leggja skip sitt við
fjarðarhornið?"



"Það er Þorkell Súrsson," sagði hann.



Þeir sjá nú að Þorkell gengur á land og sest niður einhvers
staðar meðan þeir flytja varnað þeirra af skipinu svo sem
sjórinn félli á land. En Börkur tjaldar búð þeirra. Þorkell
hafði gerskan hatt á höfði og feld gráan og gulldálk um öxl
en sverð í hendi. Síðan gengur Hallbjörn og sveinarnir með
honum þangað að sem Þorkell situr.



Nú tekur annar sveinninn til orða, sá hinn eldri, og mælti:
"Hver er sá hinn göfuglegi er hér situr? Eig hef eg séð vænni
mann né tígulegri."



Hann svarar: "Vel fara þér orð en Þorkell heiti eg."



Sveinninn mælti: "Allgóður gripur mun sverðið það vera sem þú
hefur í hendinni eða hvort muntu lofa mér að sjá."



Þorkell svarar: "Furðu undarlega lætur þú um þetta en þó mun
eg þetta leyfa þér," og réttir að honum.



Sveinninn tók við sverðinu og veik sér frá líttað og sprettir
friðböndunum og bregður sverðinu.



Og er Þorkell sá það þá mælti hann: "Það lofaði eg þér eigi
þarna að bregða sverðinu."



"Þar spurði eg þig ekki að leyfis," sagði sveinninn og reiðir
upp sverðið og rekur á hálsinn Þorkatli svo að af tók
höfuðið.



En þegar þessi tíðindi eru orðin þá hleypur upp Hallbjörn
göngumaður en sveinninn kastar niður sverðinu alblóðugu og
grípur upp staf sinn og hlaupa þeir með þeim Hallbirni og
urðu göngumenn næsta að gjalti. Þeir hlaupa upp hjá búðinni
er Börkur tjaldaði. Menn drífa þá að Þorkatli og þykjast eigi
vita hver verkið hefur unnið. Börkur spyr hverju gegndi þys
sjá eða kliður er var hjá Þorkatli.



Og er þeir Hallbjörn hlaupa upp hjá búðinni og eru fimmtán
göngumenn og er hann Börkur spurði þessa þá svarar sá hinn
yngri sveinninn er Helgi hét en sá hét Bergur er vígið hafði
vegið: "Eigi veit eg hvað þeir þinga en það hygg eg að þeir
þræti um hvort Vésteinn hefði átt eftir dætur einar eða hefði
hann átt son nokkurn."



Hallbjörn hleypur til búðar en sveinarnir til skógar er þar
var nær og verða eigi fundnir.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.