Flóam ch. 34

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Helgi hét Austmaður er út kom í Einarshöfn og átti ferð upp í
hérað og fór með varning sinn upp í Þrándarholt. Þorgils reið
að úr Gröf. Þeir riðust á móti Helgi og Þorgils og riðu hart.
Og er þeir riðust á víxl stakaði Þorgils mjög svo af baki og
hló að honum við Austmaðurinn en Þorgils var allbjúgur á baki
því að veður var kalt.

Helgi mælti þá: "Lítt sér það nú á þér Þorgils að þú hefir
verið kallaður garpur mikill enda ertu nú gamall."

Þorgils svarar: "Ekki hafa menn það mjög plagað hér til að
gabba mig. En svo hæðilegur og gamall sem þér þykir eg vera
þá býð eg þér þegar í stað einvígi og er þá fullreynt hvor af
öðrum ber."

Helgi kvað öngva von í að hann hrykki eigi við "og mun lítill
frami í að bera af fretkarli þínum."

Austmaðurinn hafði bolöxi í hendi.

Þorgils mælti: "Hvassara vopn muntu hafa þurfa ef bíta skal
höfuðbein mín."

Þorgils hafði sverðið Jarðhússnaut og var alvopnaður og hljóp
geyst að honum og höggur til hans með sverðinu og kom á
öxlina og vannst honum það skjótt til bana. Þorgils var þá
sjötugur og kvað þetta verið hafa hið mesta glappaverk og
kvaðst þetta mundu bæta.

Tveim vetrum síðar komu tveir bræður Helga út og varð eigi
vart við skipkomuna. Hét annar Einar en annar Sigurður. Þeir
fóru þegar í Traðarholt og var það um kveld og voru eigi í
almenningshúsum. Og um morguninn er verkmenn voru farnir til
starfs fóru þeir bræður heim í bæinn og námu staðar við
skáladyr og töluðust með um hríð hversu þeir skyldu með fara.

"Ekki þykir mér gott að drepa gamlan mann," segir Einar.

Þorgils heyrir nú þeirra umræðu og sprettur upp þegar og
tekur sverðið Jarðhússnaut og bað þá að ganga ef þeir vildu.

Einar mælti: "Ekki þarf að eggja okkur til bróðurhefnda því
fullvel megum við þig yfirvinna ef við viljum. En ekki skal
þér nú bóndi nokkurn ófrið gera og skal nú vera annað erindi
okkar bræðra."

Þorgils tók þessu vel og svarar: "Eg er og þess miklu fúsari
því að eg þykist sjá gjörla að þú munt vera góður. Og þar sem
eg drap bróður ykkarn þá vil eg það fullu bæta og vil eg
Einar gefa þér nú sverðið Jarðhússnaut því að mér líst svo á
þig að þú megir það vel bera. Bróður þínum vil eg fá fimm
merkur silfurs."

Síðan skildu þeir með góðum vinskap og fóru þeir bræður utan
eftir það.