Fljótsdæla saga 22 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Flj ch. 22)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Það er sagt einn aftan um fardaga sjálfa að þau Guðrún eru
komin í rekkju sína.
Þá tekur hann til orða: "Hversu er þess gert við Gunnar
félaga þinn að þér þyki vel vera?"
Guðrún svarar: "Það mun eg skjótt segja þér. Skip stendur
uppi í Laxárósi það er Gellir son minn hélt hingað í fyrra
sumar. Það vil eg láta hlaða þar og búa utan í sumar og hlaða
varnaði og góðum reiða. Þetta vil eg gefa honum en Gellir
skal sitja eftir í sumar."
Þorkell sagði ekki í móti "því að mikill er ofsi þinn en þó
mun enn sem oftar að lítið samþykki mun á verða ef eigi er
svo gert sem þú vilt."
Slitu þau talið. Líður af nóttin. En þegar um morguninn lætur
Þorkell snemma að vera. Er flotað skipinu en fluttur til
mikill varningur og góður. Hafa þau stórkostnað fyrir. En þá
er albúið er skipið þá leiða þau Gunnar til, gefa honum skip
með rá og reiða og miklum fjárhlut. Gunnar þakkar þeim vel
þessa gjöf og marga aðra virðing er þau höfðu honum veitt.
Skiljast þau nú allgóðir vinir.
Siglir Gunnar í haf þegar honum gaf byri. Varð hann allvel
reiðfara, tók þar land sem hann kaus á og faðir hans átti
byggðir fyrir. Gunnar var hersis son en hann réð fyrir
Hálogalandi. Þar var honum vel fagnað því að nálega þóttust
menn hann úr helju heimtan hafa. Og er það flestra manna sögn
og orðtak bæði hér og annars staðar að eigi muni einn maður
meir úr öngum ekið hafa en Gunnar, slíkir garpar sem eftir
leituðu.
Annað sumar eftir býr Gunnar þetta skip með miklum fjárhlut
og sendir út til Íslands með gripum til Þorkels og Guðrúnar
Ósvífursdóttir og annarra þeirra er hann þóttist góða hluti
eiga að launa. Skipið kemur í Laxárós. Tekur Gellir við
skipinu og hefur lengi í ferðum síðan. En Gunnar situr í búi
sínu á Hálogalandi og kemur hann lítt við þessa sögu héðan í
frá.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.