Flj ch. 7

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hallsteinn hét maður. Hann bjó á þeim bæ er í Jórvík heitir.
Hann var ungur maður og var þá nýkvongaður. Hann var skyldur
þeim mjög Njarðvíkingum. Við þennan mann var Þorvaldur
ástúðugastur áður hann fór utan. Hann reið til skips þegar
hann spurði útkomu Þorvalds og bauð honum með sér að þiggja
um veturinn með allt sitt föruneyti. Það þekktist Þorvaldur
og fór þangað með fjórða mann, þjónustumann hans og
þjónustumær hennar, en aðrir skiparar vistuðust í hérað upp.
Skipið var upp sett og umbúið.

Líður veturinn og situr Þorvaldur í Jórvík með yndi miklu. Og
um vorið réðu frændur hans honum að hann skyldi kalla til við
Ketil bróður sinn að taka við goðorði sínu og mannaforráði.

En Þorvaldur kvaðst eigi það mundu gera "því að mér mun það
lítið tjá þó að eg geri það og vinn eg það eigi til virðingar
að deila við frændur mína."

Það er sagt að Þorvaldur reið heiman við nokkra menn upp í
hérað og vestur yfir Lagarfljót og upp á strönd og allt þar
til er hann kom á þann bæ er á Vallholti heitir. Þetta land
var lítið að húsum en þó fullbýlisland. Það kaupir Þorvaldur
með fé. Hann húsaði landið og efldi bústað þann og er sá bær
góður kallaður síðan jafnan. Eftir það tekur Arneiður móðir
hennar við búi fyrir innan stokk og allri umsjá. Er þá snúið
nafni bæjarins og kallað á Arneiðarstöðum. Sest Þorvaldur þar
í bú og fékk hann brátt vinsældir miklar. Droplaug skipti sér
ekki af ráðum. Var hún ríkilát mjög. Þótti mönnum mikils um
hana vert. Enginn var Þorvaldur goðorðsmaður, sem fyrr var
ritað, en þó var hann svo vinsæll að nálega vildi svo hver
maður sitja og standa sem hann vildi. Frændur hans hylltust
hann að mjög enda gerði hann sér alla menn að vinum.

Maður hét Bessi og var Össurarson. Hann bjó í
Fljótsdalshéraði. Það er fyrir vestan Lagarfljót, þar er
heitir á Bessastöðum, við vatnsbotninn. Bessi átti tvö börn.
Hét son hans Ormsteinn en Þorlaug dóttir. Ormsteinn var
kvongaður og bjó á Víðivöllum hinum syðri en Þorlaug
Bessadóttir var þá ung að aldri. Bessi var spekingur mikill
og var kallaður Spak-Bessi og við hann er kenndur bærinn á
Bessastöðum. Við þennan mann leggur Þorvaldur heitt vinfengi
og svo hvor við annan.

Flestir fóru utan með skipinu er út höfðu komið með Þorvaldi
því að hann sendi Björgólfi jarli skipið og þar með mikinn
íslenskan varning.

Grímur Hallernuson var eftir á Íslandi því að hann vildi eigi
utan fara. Hann keypti sér land það er að Giljum heitir. Það
er í Jökulsdal neðanverðum. Hann bjó þar tvo vetur og þá tók
Grímur Hallernuson sótt og andaðist og tóku synir hans við
búi og fjárforráðum.

En á hinum fyrstum misserum er þau Þorvaldur og Droplaug
bjuggu á Arneiðarstöðum þá fór hún kona eigi ein saman. Líða
stundir fram í líkindum og þar til að hún ól barn og var það
sveinn. Hann var vatni ausinn og nafn gefið og kallaður
Helgi. Sá sveinn óx þar upp með föður sínum og var hinn
efnilegasti. Og enn liðu stundir eigi langar áður þeim varð
annars sonar auðið og var sá nefndur Grímur eftir Grími
Hallernusyni. Uxu þeir nú þar upp báðir bræður og var þeirra
tveggja vetra munur, báðir mjög efnilegir.

Fjóra vetur var Arneiður fyrir búi áður hún andaðist. Er þar
haugur hennar fyrir ofan garð og utan. Þá tók Droplaug við
öllum ráðum og varð henni það vel í hag.