Finnb ch. 12

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Það var einn dag að Finnbogi gekk fram á björgin. Hann sá að
einn maður reri sunnan með landi á skútu mikilli. Hann var
mikill maður og grepplegur. Hann var í rauðum skarlatskyrtli
og digurt silfurbelti hafði hann um sig með slegnu hári. Var
það bæði mikið og fagurt og lá niðri á herðum honum. Svo reri
hann handstinnan að honum þótti fljúga fram skútan. Og hann
kallar á hann. Þá reri hann nær þegar. Finnbogi spurði hvað
hann héti. Hann gaf upp róðurinn og sagði honum að hann héti
Álfur og kallaður afturkemba.

"Hvaðan ertu?" segir Finnbogi.

Álfur sagði honum að hann réði fyrir þeirri ey er Sandey héti
"og er eg mægður við jarlinn. Á eg Ingibjörgu systurdóttur
hans. Nú skal eigi fleirum orðum á glæ kasta svo að eg hafi
ekki í mót. Hver er sá maður er svo er spurull?"

Finnbogi sagði til sín og föður síns.

Álfur segir: "Hefir þú drepið skógarbjörninn þeirra
Háleygjanna?"

Hann kvað það satt.

Álfur frétti: "Hversu fórstu að því?"

Finnbogi segir: "Engu skiptir þig það því að eigi muntu svo
drepa."

Álfur mælti: "Hver Ásbjörn er faðir þinn?"

Finnbogi segir: "Hann er Gunnbjarnarson, norrænn maður að
kyni."

Álfur spurði hvort hann væri dettiás kallaður.

Finnbogi kvað það satt vera.

"Þá er eigi kynlegt þóttú látir digurbarklega eða hversu
gamall maður ertu?"

Finnbogi segir: "Eg er seytján vetra."

Álfur mælti: "Vertu eigi annarra seytján vetra jafn mikill og
sterkur sem þú ert."

Finnbogi segir: "Það er sem verður til þó enda muntu dauður
áður eða hvert skal fara?"

Hann sagði að hann skyldi norður á Mörk og heimta skatt.

Finnbogi frétti hví hann færi einn samt.

"Ekki þarf eg fleiri manna til þessa."

Finnbogi frétti: "Nær skaltu norðan?"

Álfur segir: "Það skal á hálfs mánaðar fresti eða því nær."

"Viltu flytja mig," segir Finnbogi, "norðan héðan þá er þú
ferð aftur?"

Álfur segir: "Svo líst mér á þig sem þú megir vel róa svo
undir þér sjálfur og mun eg við þér taka þá er eg fer norðan.
Eða hvað viltu suður í land?"

Finnbogi segir: "Eg vil finna Hákon jarl. Fór eg því af
Íslandi."

Álfur mælti: "Þú munt fara sæmdarför. Muntu vera íþróttamaður
mikill sem þú átt kyn til. Munum við skilja nú að sinni."

Bað hann Finnboga vel fara og hvor annan. Fór Álfur norður
með landi en Finnbogi gekk heim og sagði Bárði viðræðu
þeirra, svo það er hann ætlaði suður með honum.

Bárður kvað hann því eigi mundu ráðið hafa ef hann hefði
vitað "uggi eg að illa takist til því að Álfur er hinn versti
maður og svikráðafullur. Dugir honum það er hann er mægður
við jarlinn og er hirðmaður hans. Verða menn af því að þola
honum margan ójafnað."

Finnbogi kvað vel duga mundu "skaltu Bárður annast fé mitt og
sjá fyrir slíkt sem þú vilt."

Líður þar til er Álfs var norðan von.