Eb ch. 42

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þetta sumar kom skip í Hraunhafnarós en annað í Dögurðarnes.
Snorri goði átti erindi til skips í Hraunhöfn og reið hann
heiman við fimmtánda mann.

En er þeir koma suður yfir heiðina í Dufgusdal hleyptu þar
eftir þeim sex menn alvopnaðir. Voru þar Þorbrandssynir.
Snorri spyr hvert þeir ætli að fara. Þeir kváðust fara skyldu
til skips í Hraunhafnarós.

Snorri kvaðst mundu lúka erindum þeirra en bað þá fara heim
og glettast eigi við menn, kallar oft lítið þurfa til með
þeim mönnum er áður var fátt í meðal ef fundi bæri saman.

Þorleifur kimbi svarar: "Eigi skal það spyrjast að vér þorum
eigi að ríða um sveitir fyrir þeim Breiðvíkingum en vel máttu
heim ríða ef þú þorir eigi að ríða leið þína þó að þú eigir
erindi."

Snorri svarar engu. Riðu þeir síðan út yfir hálsana og svo út
til Hofgarða og þaðan út um sanda með sæ. Og er þeir komu
mjög út að ósinum riðu Þorbrandssynir frá þeim og upp að
Bakka. Og er þeir komu að bænum hljópu þeir af baki og ætluðu
inn að ganga og fengu eigi upp brotið hurðina. Hljópu þeir þá
upp á húsin og tóku að rjúfa. Arnbjörn tók vopn sín og
varðist innan úr húsunum. Lagði hann út í gegnum þekjuna og
varð þeim það skeinisamt. Þetta var snemma um morguninn og
var veður bjart.

Þenna morgun höfðu Breiðvíkingar staðið upp snemma og ætluðu
að ríða til skips. En er þeir komu inn fyrir Öxlina sáu þeir
að maður var í skrúðklæðum á húsum uppi á Bakka. En þeir
vissu að það var eigi búnaður Arnbjarnar. Sneru þeir Björn þá
þangað ferð sinni.

En er Snorri goði vissi að Þorbrandssynir höfðu frá riðið
föruneyti hans reið hann eftir þeim. Og er þeir komu á Bakka
voru þeir sem óðastir að rjúfa húsin og þá bað Snorri þá frá
hverfa og gera engan ófrið í sínu föruneyti. Og með því að
þeim hafði eigi tekist inngangan þá gáfu þeir upp atsóknina
sem Snorri bað og riðu síðan til skips með Snorra.

Breiðvíkingar komu til skips um daginn og gengu hvorir með
sínum flokki. Voru þá miklar dylgjur og viðsjár með þeim en
hvorigir leituðu á aðra. Voru Breiðvíkingar fjölmennari í
kaupstefnunni.

Snorri goði reið um kveldið suður í Hofgarða. Þar bjó þá
Björn og Gestur sonur hans, faðir Hofgarða-Refs. Þeir Björn
Breiðvíkingakappi buðu Arnbirni að ríða eftir þeim Snorra en
Arnbjörn vildi það eigi og kvað nú hafa skyldu hvorir það er
fengið höfðu.

Þeir Snorri riðu heim um daginn eftir og undu Þorbrandssynir
nú sínum hlut verr en áður. Tók nú að líða á haustið.