Eb ch. 23

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Vigfús sonur Bjarnar Óttarssonar bjó í Drápuhlíð sem fyrr
segir. Hann átti Þorgerði Þorbeinisdóttur. Hann var gildur
bóndi og ódældarmaður mikill. Með honum var á vist
systursonur hans er Björn hét. Hann var örorður maður og
ógegn.

Um haustið eftir Máhlíðingamál fundust stóðhross Þorbjarnar
digra á fjalli og hafði hesturinn eigi haldið högum fyrir
hesti Þórarins og hafði fennt hrossin og fundust öll dauð.

Þetta sama haust áttu menn rétt fjölmenna í Tungu milli Laxá
upp frá Helgafelli. Þangað fóru til réttar heimamenn Snorra
goða. Var Már Hallvarðsson föðurbróðir Snorra fyrir þeim.
Helgi hét sauðamaður hans. Björn frændi Vigfúss lá á
réttargarðinum og hafði fjallstöng í hendi. Helgi dró sauði.
Björn spurði hvað sauð það væri er hann dró. En er að var
hugað þá var mark Vigfúss á sauðnum.

Björn mælti: "Slundasamlega dregur þú sauðina í dag Helgi."

"Hættara mun yður það," segir Helgi, "er sitjið í afrétt
manna."

"Hvað mun þjófur þinn vita til þess," segir Björn og hljóp
upp við og laust hann með stönginni svo að hann féll í óvit.

Og er Már sá þetta brá hann sverði og hjó til Bjarnar og kom
á höndina upp við öxl og varð það mikið sár. Eftir það hljópu
menn í tvo staði en sumir gengu í milli og skildu þá svo að
eigi varð fleira til tíðinda þar.

Um morguninn eftir reið Vigfús ofan til Helgafells og beiddi
bóta fyrir vansa þenna en Snorri sagði að hann kveðst eigi
mun gera þeirra atburða er þar höfðu orðið. Þetta líkaði
Vigfúsi illa og skildu þeir með hinum mesta styttingi.

Um vorið bjó Vigfús áverkamálið til Þórsnessþings en Snorri
drepið til óhelgi við Björn og urðu þau málalok að Björn varð
óheilagur af frumhlaupinu við Helga og fékk engar bætur fyrir
áverkann en hann bar í fatla höndina jafnan síðan.