Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Eb ch. 20

Eyrbyggja saga 20 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Eb ch. 20)

Anonymous íslendingasögurEyrbyggja saga
192021

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):



Geirríður húsfreyja í Mávahlíð sendi þau orð inn á Bólstað að
hún var þess vís orðin að Oddur Kötluson hafi höggið höndina
af Auði, kallaðist hafa til þess orð hennar sjálfrar og svo
kvað hún Odd hafa því hælst fyrir vinum sínum.



Og er þeir Þórarinn og Arnkell heyrðu þetta riðu þeir heiman
við tólfta mann út til Mávahlíðar og voru þar um nótt.



En um morguninn riðu þeir út í Holt og er sén ferð þeirra úr
Holti. Þar var eigi karla fyrir fleira en Oddur.



Katla sat á palli og spann garn. Hún bað Odd sitja hjá sér
"og ver hljóður og kyrr."



Hún bað konur sitja í rúmum sínum "og verið hljóðar," kvað
hún, "en eg mun hafa orð fyrir oss."



Og er þeir Arnkell komu gengu þeir inn þegar og er þeir komu
í stofu heilsaði Katla Arnkatli og spurði að tíðindum.
Arnkell kvaðst engi segja og spyr hvar Oddur sé. Katla kvað
hann farinn suður til Breiðavíkur "og mundi hann eigi forðast
fund þinn ef hann væri heima því að vér treystum þér vel um
drengskapinn."



"Vera má það," segir Arnkell, "en rannsaka viljum vér hér."



"Það skal sem yður líkar," segir Katla og bað matselju bera
ljós fyrir þeim og lúka upp búri "það eitt er hús læst á
bænum."



Þeir sáu að Katla spann garn af rokki. Nú leita þeir um húsin
og finna eigi Odd og fóru brott eftir það.



Og er þeir komu skammt frá garðinum nam Arnkell staðar og
mælti: "Hvort mun Katla eigi hafa héðni veift um höfuð oss?
Og hefir þar verið Oddur sonur hennar er oss sýndist
rokkurinn."



"Eigi er hún ólíkleg til," segir Þórarinn, "og förum aftur."
Þeir gerðu svo.



Og er sást úr Holti að þeir hurfu aftur, þá mælti Katla við
konur: "enn skuluð þér sitja í rúmum yðrum en við Oddur munum
fram ganga."



En er þau koma fram um dyr gekk hún í öndina gegnt útidyrum
og kembir þar Oddi syni sínum og sker hár hans.



Þeir Arnkell hljópu inn í dyrnar og sáu hvar Katla var og lék
að hafri sínum og jafnaði topp hans og skegg og greiddi flóka
hans.



Þeir Arnkell gengu í stofu og sáu hvergi Odd. Lá þar rokkur
Kötlu í bekknum. Þóttust þeir þá vita að Oddur mundi eigi þar
hafa verið, gengu síðan út og fóru í brott.



En er þeir koma nær því sem fyrr hurfu þeir aftur þá mælti
Arnkell: "Ætlið þér eigi að Oddur hafi verið í hafurslíkinu?"



"Eigi má vita," segir Þórarinn. "En ef vér hverfum nú aftur
þá skulum vér hafa hendur á Kötlu."



"Freista munum vér enn," segir Arnkell, "og vita hvað í
gerist," og snúa enn aftur.



En er sén var ferðin bað Katla Odd ganga með sér. En er þau
koma út gekk hún til öskuhaugs og bað Odd leggjast niður
undir hauginn "og ver þar hvað sem í gerist."



En er þeir Arnkell komu á bæinn hljópu þeir inn og til stofu
og sat Katla á palli og spann. Hún heilsar þeim og kvað þá
þykkfarið gera. Arnkell kvað það satt.



Förunautar hans tóku rokkinn og hjuggu í sundur.



Þá mælti Katla: "Eigi er nú það heim að segja í kveld að þér
hafið eigi erindi haft hingað í Holt er þér hjugguð rokkinn."



Síðan gengu þeir Arnkell og leituðu Odds úti og inni og sáu
ekki kvikt utan túngölt einn, er Katla átti, er lá undir
haugnum og fóru brott eftir það.



Og er þeir koma miðleiðis til Mávahlíðar kom Geirríður í móti
þeim og verkamaður hennar með henni og spurði hversu þeim
hefði farist. Þórarinn sagði henni.



Hún kvað þá hafa varleitað hans Odds "og vil eg enn að þér
hverfið aftur og mun eg fara með yður og mun eigi mega með
laufsegli að sigla þar sem Katla er."



Síðan snúa þeir aftur. Geirríður hafði blá skikkju yfir sér.
Og er ferð þeirra var sén úr Holti er Kötlu sagt að nú væru
fjórtán menn saman og einn í litklæðum.



Þá mælti Katla: "Mun Geirríður tröllið þar komin og mun þá
eigi sjónhverfingum einum mega við koma."



Stóð hún þá upp af pallinum og tók hægindin undan sér. Var
þar hlemmur undir og holur innan pallurinn. Lét hún Odd þar í
koma og bjó um sem áður og settist á ofan og kvað sér vera
heldur kynlegt.



En er þeir koma í stofu þá varð eigi að kveðjum með þeim.
Geirríður varp af sér skikkjunni og gekk að Kötlu og tók
selbelg er hún hafði haft með sér og færði hann á höfuð
Kötlu. Síðan bundu förunautar þeirra að fyrir neðan. Þá bað
Geirríður brjóta upp pallinn. Var Oddur þar fundinn og síðan
bundinn.



Eftir það voru þau færð inn til Búlandshöfða og var Oddur þar
hengdur.



Og er hann spornar gálgann mælti Arnkell til hans: "Illt
hlýtur þú af þinni móður. Kann og vera að þú eigir illa
móður."



Katla mælti: "Vera má víst að hann eigi eigi góða móður en
eigi hlýtur hann af því illt af mér að eg vildi það. En það
væri vilji minn að þér hlytuð allir illt af mér. Vænti eg og
að það mun svo vera. Skal nú og eigi leyna yður því að eg
hefi valdið meini Gunnlaugs Þorbjarnarsonar er þessi vandræði
hafa öll af hlotist. En þú Arnkell," segir hún, "mátt eigi af
þinni móður illt hljóta er þú átt enga á lífi en um það vildi
eg að mín ákvæði stæðust að þú hlytir því verra af föður
þínum en Oddur hefir af mér hlotið sem þú hefir meira í hættu
en hann. Vænti eg og að það sé mælt áður lýkur að þú eigir
illan föður."



Eftir það börðu þeir Kötlu grjóti í hel þar undir höfðanum.
Síðan fóru þeir í Mávahlíð og voru þar um nóttina en riðu
heim eftir um daginn. Spurðust nú þessi tíðindi öll jafnsaman
og var engum harmsaga í. Líður nú svo veturinn.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.