Eb ch. 14

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Á vorþingi um sumarið heimti Snorri föðurarf sinn af Berki.
Börkur svarar svo að hann mundi gjalda honum föðurarf sinn
"en eigi nenni eg," segir hann, "að skipta Helgafelli sundur.
En eg sé að okkur er eigi hent að eiga saman tvíbýli og vil
eg leysa landið til mín."

Snorri svarar: "Það þykir mér jafnlegast að þú leggir land
svo dýrt sem þér líkar en eg kjósi hvor okkar leysa skal."

Börkur hugsar þetta mál og hugðist svo að Snorri mundi eigi
lausafé hafa að gefa við landinu ef skjótt skyldi gjalda og
lagði hálft landið fyrir sex tigu silfurs og tók þó af áður
eyjarnar því að hann hugðist litlu verði þær mundu fá en
Snorri fengi aðra staðfestu. Það fylgdi og að þá skyldi þegar
upp gjalda féið og leita eigi láns undir aðra menn til þess
fjár "og kjós þú nú Snorri," sagði Börkur, "þegar í stað
hvort þú vilt."

Snorri svarar: "Þess kennir nú að, Börkur frændi, að þér
þykir eg févani er þú leggur svo ódýrt Helgafellsland en
undir mig kýs eg föðurleifð mína að þessu verði og rétt fram
höndina og handsala mér landið."

"Eigi skal það fyrr," segir Börkur, "en hver peningur er
fyrir goldinn."

Snorri mælti til Þorbrands fóstra síns: "Hvort seldi eg þér
sjóð nokkurn á hausti?"

"Já," segir Þorbrandur og brá sjóðnum undan kápu sinni.

Var þá talið silfrið og goldið fyrir landið hver peningur og
var þá eftir í sjóðnum sex tigir silfurs.

Börkur tók við fénu og handsalar Snorra landið.

Síðan mælti Börkur: "Silfurdrjúgari hefir þú nú orðið frændi
en vér hugðum. Vil eg nú að við gefum upp óþokka þann er
millum hefir farið og mun eg það til leggja til hlunninda við
þig að við skulum búa báðir samt þessi misseri að Helgafelli
er þú hefir kvikfjár fátt."

Snorri svarar: "Þú skalt njóta kvikfjár þíns og verða í
brottu frá Helgafelli."

Svo varð að vera sem Snorri vildi.

En er Börkur var í brott búinn frá Helgafelli gekk Þórdís
fram og nefndi sér votta að því að hún sagði skilið við Börk
bónda sinn og fann það til foráttu að hann hafði lostið hana
og hún vildi eigi liggja undir höggum hans. Var þá skipt fé
þeirra og gekk Snorri að fyrir hönd móður sinnar því að hann
var hennar erfingi. Tók þá Börkur þann kost, er hann hafði
öðrum ætlað, að hafa lítið fyrir eyjarnar.

Eftir það fór Börkur í brott frá Helgafelli og vestur á
Meðalfellsströnd og bjó fyrst á Barkarstöðum milli Orrahvols
og Tungu. Síðan fór hann í Glerárskóga og bjó þar til elli.