Eb ch. 10

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Eftir þingið höfðu hvorirtveggju setur fjölmennar og voru þá
dylgjur miklar með þeim. Vinir þeirra tóku það ráð að senda
eftir Þórði gelli er þá var mestur höfðingi í Breiðafirði.
Hann var frændi Kjalleklinga en námágur Þorsteins. Þótti hann
líkastur til að sætta þá.

En er Þórði kom þessi orðsending fór hann til við marga menn
og leitar um sættir. Fann hann að stórlangt var í millum
þeirra þykkju en þó fékk hann komið á griðum með þeim og
stefnulagi.

Þar urðu þær málalyktir að Þórður skyldi gera um með því móti
að Kjalleklingar skildu það til að þeir mundu aldrei ganga í
Dritsker örna sinn en Þorsteinn skildi það til að
Kjalleklingar skyldu eigi saurga völlinn nú heldur en fyrr.
Kjalleklingar kölluðu alla þá hafa fallið óhelga, er af
Þorsteini höfðu fallið, fyrir það er þeir höfðu fyrr með þann
hug að þeim farið að berjast. En Þórsnesingar sögðu
Kjalleklinga alla óhelga fyrir lagabrot það er þeir gerðu á
helguðu þingi. En þó að vandlega væri undir skilið gerðina þá
játaði Þórður að gera og vildi heldur það en þeir skildu
ósáttir.

Þórður hafði það upphaf gerðarinnar að hann kallar að sá skal
hafa happ er hlotið hefir, kvað þar engi víg bæta skulu þau
er orðið höfðu á Þórsnesi eða áverka, en völlinn kallar hann
spilltan af heiftarblóði er niður hafði komið og kallar þá
jörð nú eigi helgari en aðra og kallar þá því valda er fyrri
gerðust til áverka við aðra. Kallaði hann það eitt friðbrot
verið hafa, sagði þar og eigi þing skyldu vera síðan. En til
þess að þeir væru vel sáttir og vinir þaðan af þá gerði hann
það að Þorgrímur Kjallaksson skyldi halda uppi hofinu að
helmingi og hafa hálfan hoftoll og svo þingmenn að helmingi,
veita og Þorsteini til allra mála þaðan af og styrkja hann
til hveriga helgi sem hann vill á leggja þingið þar sem næst
verði sett. Hér með gifti Þórður gellir Þorgrími Kjallakssyni
Þórhildi frændkonu sína, dóttur Þorkels meinakurs, nábúa
síns. Var hann af því kallaður Þorgrímur goði.

Þeir færðu þá þingið inn í nesið þar sem nú er. Og þá er
Þórður gellir skipaði fjórðungaþing lét hann þar vera
fjórðungsþing Vestfirðinga. Skyldu menn þangað til sækja um
alla Vestfjörðu. Þar sér enn dómhring þann er menn voru
dæmdir í til blóts. Í þeim hring stendur Þórs steinn er þeir
menn voru brotnir um er til blóta voru hafðir og sér enn
blóðslitinn á steininum. Var á því þingi hinn mesti
helgistaður en eigi var mönnum þar bannað að ganga örna
sinna.