Eg ch. 23

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Ketill hængur hét maður, sonur Þorkels Naumdælajarls og
Hrafnhildar, dóttur Ketils hængs úr Hrafnistu; Hængur var
göfugur maður og ágætur; hann hafði verið hinn mesti vinur
Þórólfs Kveld-Úlfssonar og frændi skyldur. Hann var þá í
úthlaupi því, er liðsafnaður var á Hálogalandi og menn ætluðu
til liðs við Þórólf, svo sem fyrr var ritað. En er Haraldur
konungur fór norðan og menn urðu þess varir, að Þórólfur var
af lífi tekinn, þá rufu þeir safnaðinn. Hængur hafði með sér
sex tigu manna, og sneri hann til Torga; en þar voru fyrir
Hildiríðarsynir og höfðu fátt lið; en er Hængur kom á bæinn,
veitti hann þeim atgöngu. Féllu þar Hildiríðarsynir og þeir
menn flestir, er þar voru fyrir, en þeir Hængur tóku fé allt,
það er þeir fengu.

Eftir það tók Hængur knörru tvo, þá er hann fékk mesta; lét
þar bera á út fé það allt, er hann átti og hann mátti með
komast; hann hafði með sér konu sína og börn, svo þá menn
alla, er að þeim verkum höfðu verið með honum. Baugur hét
maður, fóstbróðir Hængs, ættstór maður og auðugur; hann
stýrði öðrum knerrinum. En er þeir voru búnir og byr gaf, þá
sigldu þeir í haf út.

Fáum vetrum áður höfðu þeir Ingólfur og Hjörleifur farið að
byggja Ísland, og var mönnum þá alltíðrætt um þá ferð; sögðu
menn þar vera allgóða landkosti.

Hængur sigldi vestur í haf og leitaði til Íslands; en er þeir
urðu við land varir, þá voru þeir fyrir sunnan að komnir. En
fyrir því að veður var hvasst, en brim á landið og ekki
hafnlegt, þá sigldu þeir vestur um landið fyrir sandana; en
er veðrið tók minnka og lægja brim, þá varð fyrir þeim árós
mikill, og héldu þeir þar skipunum upp í ána og lögðu við hið
eystra land. Sú á heitir nú Þjórsá; féll þá miklu þröngra og
var djúpari en nú er. Þeir ruddu skipin; tóku þá og könnuðu
landið fyrir austan ána og fluttu eftir sér búfé sitt; var
Hængur hinn fyrsta vetur fyrir utan Rangá hina ytri. En um
vorið kannaði hann austur landið og nam þá land milli Þjórsár
og Markarfljóts, á milli fjalls og fjöru, og byggði að Hofi
við Rangá hina eystri.

Ingunn, kona hans, fæddi barn um vorið, þá er þau höfðu þar
verið hinn fyrsta vetur, og hét sveinn sá Hrafn; en er hús
voru þar ofan tekin, þá var þar síðan kallað Hrafntóftir.

Hængur gaf Baugi land í Fljótshlíð ofan frá Merkiá til
árinnar fyrir utan Breiðabólstað, og bjó hann að Hlíðarenda,
og frá Baugi er komin mikil kynslóð í þeirri sveit. Hængur
gaf land skipverjum sínum, en seldi sumum við litlu verði, og
eru þeir landnámamenn kallaðir.

Stórólfur hét sonur Hængs; hann átti Hvolinn og Stórólfsvöll;
hans sonur var Ormur hinn sterki. Herjólfur hét annar sonur
Hængs; hann átti land í Fljótshlíð til móts við Baug og út
til Hvolslækjar; hann bjó undir Brekkum; sonur hans hét
Sumarliði, faðir Veturliða skálds. Helgi var hinn þriðji
sonur Hængs; hann bjó á Velli og átti land til Rangár hið
efra og ofan til móts við bræður sína. Vestar hét hinn fjórði
sonur Hængs; hann átti land fyrir austan Rangá milli og
Þverár og hinn neðra hlut Stórólfsvallar; hann átti Móeiði,
dóttur Hildis úr Hildisey; þeirra dóttir var Ásný, er átti
Ófeigur grettir; Vestar bjó að Móeiðarhvoli. Hrafn var hinn
fimmti Hængs sonur; hann var fyrstur lögsögumaður á Íslandi;
hann bjó að Hofi eftir föður sinn. Þórlaug var dóttir Hrafns,
er átti Jörundur goði; þeirra sonur var Valgarður að Hofi.
Hrafn var göfgastur sona Hængs.