Eg ch. 28

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Skalla-Grímur kom þar að landi, er nes mikið gekk í sæ út, og
eið mjótt fyrir ofan nesið, og báru þar farm af; það kölluðu
þeir Knarrarnes.

Síðan kannaði Skalla-Grímur landið, og var þar mýrlendi mikið
og skógar víðir, langt í milli fjalls og fjöru, selveiðar
nógar og fiskifang mikið. En er þeir könnuðu landið suður með
sjónum, og varð þar fyrir þeim fjörður mikill, en er þeir
fóru inn með firði þeim, þá léttu þeir eigi fyrr ferðinni en
þeir fundu förunauta sína, Grím hinn háleyska og þá
förunauta; varð þar fagnafundur. Sögðu þeir Skalla-Grími, að
Kveld-Úlfur var þar til lands kominn og þeir höfðu hann
jarðað; síðan fylgdu þeir Skalla-Grími þar til, og sýndist
honum svo, sem þaðan myndi skammt á brott, þar er
bólstaðargerð góð myndi vera.

Fór Grímur þá í brott og aftur til skipverja sinna, og sátu
þar hvorir um veturinn, sem þeir höfðu að komið.

Þá nam Skalla-Grímur land milli fjalls og fjöru. Mýrar allar
út til Selalóns og hið efra til Borgarhrauns, en suður til
Hafnarfjalla, og allt það land, er vatnföll deila til sjóvar.
Hann flutti um vorið eftir skipið suður til fjarðarins og inn
í vog þann, er næstur var því, er Kveld-Úlfur hafði til lands
komið, og setti þar bæ og kallaði að Borg, en fjörðinn
Borgarfjörð, og svo héraðið upp frá kenndu þeir við fjörðinn.

Grími hinum háleyska gaf hann bústað fyrir sunnan
Borgarfjörð, þar er kallað var á Hvanneyri; þar skammt út frá
skarst inn vík ein eigi mikil; fundu þeir þar andir margar og
kölluðu Andakíl, en Andakílsá, er þar féll til sjóvar. Upp
frá á þeirri til þeirrar ár, er kölluð var Grímsá, þar í
milli átti Grímur land.

Um vorið, þá er Skalla-Grímur lét reka kvikfé sitt utan með
sjó, þá komu þeir á nes eitt lítið og veiddu þar álftir
nokkurar og kölluðu Álftanes.

Skalla-Grímur gaf land skipverjum sínum. Ána gaf hann land
milli Langár og Háfslækjar, og bjó hann að Ánabrekku; sonur
hans var Önundur sjóni. Grímólfur byggði fyrst á
Grímólfsstöðum; við hann er kennd Grímólfsfit og
Grímólfslækur. Grímur hét sonur hans, er bjó fyrir sunnan
fjörð; hans sonur var Grímar, er bjó á Grímarsstöðum; um hann
deildu þeir Þorsteinn og Tungu-Oddur. Grani bjó að
Granastöðum í Digranesi. Þorbirni krum gaf hann land upp með
Gufuá og Þórði beigalda; bjó Krumur í Krumshólum, en Þórður
að Beigalda. Þóri þurs og þeim bræðrum gaf hann land upp frá
Einkunnum og hið ytra með Langá; Þórir þurs bjó á Þursstöðum;
hans dóttir var Þórdís stöng, er bjó í Stangarholti síðan;
Þorgeir bjó á Jarðlangsstöðum.

Skalla-Grímur kannaði land upp um hérað, fór fyrst inn með
Borgarfirði, til þess er fjörðinn þraut, en síðan með ánni
fyrir vestan, er hann kallaði Hvítá, því að þeir förunautar
höfðu eigi séð fyrr vötn þau, er úr jöklum höfðu fallið;
þótti þeim áin undarlega lit. Þeir fóru upp með Hvítá, til
þess er sú á varð fyrir þeim, er féll af norðri frá fjöllum;
þá kölluðu þeir Norðurá, og fóru upp með þeirri á, til þess
er enn varð á fyrir þeim, og var það lítið vatnfall. Fóru
þeir yfir á þá og enn upp með Norðurá; sáu þá brátt, hvar hin
litla áin féll úr gljúfrum, og kölluðu þá Gljúfurá. Síðan
fóru þeir yfir Norðurá og fóru aftur enn til Hvítár og upp
með henni; varð þá enn brátt á, sú er þvers varð, fyrir þeim
og féll í Hvítá; þá kölluðu þeir Þverá. Þeir urðu þess varir,
að þar var hvert vatn fullt af fiskum; síðan fóru þeir út
aftur til Borgar.