Eg ch. 29

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Skalla-Grímur var iðjumaður mikill; hann hafði með sér jafnan
margt manna, lét sækja mjög föng þau, er fyrir voru og til
atvinnu mönnum voru, því að þá fyrst höfðu þeir fátt
kvikfjár, hjá því sem þurfti til fjölmennis þess, sem var; en
það sem var kvikfjárins, þá gekk öllum vetrum sjálfala í
skógum. Skalla-Grímur var skipasmiður mikill, en rekavið
skorti eigi vestur fyrir Mýrar; hann lét gera bæ á Álftanesi
og átti þar bú annað, lét þaðan sækja útróðra og selveiðar og
eggver, er þá voru nóg föng þau öll, svo rekavið að láta að
sér flytja. Hvalkomur voru þá og miklar, og skjóta mátti sem
vildi; allt var þar þá kyrrt í veiðistöð, er það var óvant
manni. Hið þriðja bú átti hann við sjóinn á vestanverðum
Mýrum; var þar enn betur komið að sitja fyrir rekum, og þar
lét hann hafa sæði og kalla að Ökrum. Eyjar lágu þar út
fyrir, er hvalur fannst í, og kölluðu þeir Hvalseyjar.
Skalla-Grímur hafði og menn s ína uppi við laxárnar til
veiða; Odd einbúa setti hann við Gljúfurá að gæta þar
laxveiðar; Oddur bjó undir Einbúabrekkum; við hann er kennt
Einbúanes. Sigmundur hét maður, er Skalla-Grímur setti við
Norðurá; hann bjó þar, er kallað var á Sigmundarstöðum; þar
er nú kallað að Haugum; við hann er kennt Sigmundarnes. Síðan
færði hann bústað sinn í Munoðarnes, þótti þar hægra til
laxveiða.

En er fram gekk mjög kvikfé Skalla-Gríms, þá gekk féð upp til
fjalla allt á sumrum; hann fann mikinn mun á, að það fé varð
betra og feitara, er á heiðum gekk, svo það, að sauðfé hélst
á vetrum í fjalldölum, þótt eigi verði ofan rekið. Síðan lét
Skalla-Grímur gera bæ uppi við fjallið og átti þar bú; lét
þar varðveita sauðfé sitt; það bú varðveitti Grís, og er við
hann kennd Grísartunga. Stóð þá á mörgum fótum fjárafli
Skalla-Gríms.

Stundu síðar en Skalla-Grímur hafði út komið, kom skip af
hafi í Borgarfjörð, og átti sá maður, er Óleifur var kallaður
hjalti; hann hafði með sér konu sína og börn og annað
frændlið sitt og hafði svo ætlað ferð sína, að fá sér bústað
á Íslandi; Óleifur var maður auðugur og kynstór og spakur að
viti. Skalla-Grímur bauð Óleifi heim til sín til vistar og
liði hans öllu, en Óleifur þekktist það, og var hann með
Skalla-Grími hinn fyrsta vetur, er Óleifur var á Íslandi.

En eftir um vorið vísaði Skalla-Grímur Óleifi til landskostar
fyrir sunnan Hvítá, upp frá Grímsá til Flókadalsár; Óleifur
þekktist það og fór þangað búferli sínu og setti þar bústað,
er heitir að Varmalæk; hann var göfugur maður. Hans synir
voru þeir Ragi í Laugardal og Þórarinn Ragabróðir, er lögsögu
tók á Íslandi næst eftir Hrafn Hængsson; Þórarinn bjó að
Varmalæk. Hann átti Þórdísi, dóttur Ólafs feilans, systur
Þórðar gellis.