Eg ch. 37

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Eiríkur blóðöx tók þá við ríki; hann hafði yfirsókn á
Hörðalandi og um Fjörðu; tók hann þá og hafði með sér
hirðmenn.

Og eitt hvert vor bjó Eiríkur blóðöx för sína til Bjarmalands
og vandaði mjög lið til þeirrar ferðar. Þórólfur réðst til
ferðar með Eiríki og var í stafni á skipi hans og bar merki
hans; Þórólfur var þá hverjum manni meiri og sterkari og
líkur um það föður sínum.

Í ferð þeirri var margt til tíðinda; Eiríkur átti orustu
mikla á Bjarmalandi við Vínu; fékk Eiríkur þar sigur, svo sem
segir í kvæðum hans, og í þeirri ferð fékk hann Gunnhildar,
dóttur Össurar tóta, og hafði hana heim með sér; Gunnhildur
var allra kvenna vænst og vitrust og fjölkunnug mjög.
Kærleikar miklir voru með þeim Þórólfi og Gunnhildi; Þórólfur
var þá jafnan á vetrum með Eiríki, en á sumrum í víkingu.

Það varð þá næst til tíðinda, að Þóra, kona Bjarnar, tók sótt
og andaðist, en nokkuru síðar fékk Björn sér annarrar konu,
hún hét Ólöf, dóttir Erlings hins auðga úr Ostur; þau áttu
dóttur, er Gunnhildur hét.

Maður hét Þorgeir þyrnifótur; hann bjó á Hörðalandi í
Fenhring; þar heitir á Aski; hann átti þrjá sonu; hét einn
Haddur, annar Berg- Önundur, þriðji hét Atli hinn skammi.
Berg-Önundur var hverjum manni meiri og sterkari og var maður
ágjarn og ódæll; Atli hinn skammi var maður ekki hár og
riðvaxinn og var rammur að afli. Þorgeir var maður
stórauðugur að fé; hann var blótmaður mikill og fjölkunnugur.
Haddur lá í víking og var sjaldan heima.