Egils saga Skalla-Grímssonar 50 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Eg ch. 50)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Elfráður hinn ríki réð fyrir Englandi; hann var fyrstur
einvaldskonungur yfir Englandi sinna kynsmanna; það var á
dögum Haralds hins hárfagra, Noregs konungs. Eftir hann var
konungur í Englandi sonur hans, Játvarður; hann var faðir
Aðalsteins hins sigursæla, fóstra Hákonar hins góða. Í þenna
tíma tók Aðalsteinn konungdóm í Englandi eftir föður sinn;
þeir voru fleiri bræður, synir Játvarðs.
En er Aðalsteinn hafði tekið konungdóm, þá hófust upp til
ófriðar þeir höfðingjar, er áður höfðu látið ríki sín fyrir
þeim langfeðgum, þótti nú sem dælst myndi til að kalla, er
ungur konungur réð fyrir ríki; voru það bæði Bretar og Skotar
og Írar. En Aðalsteinn konungur safnaði herliði að sér og gaf
mála þeim mönnum öllum, er það vildu hafa til féfangs sér,
bæði útlenskum og innlenskum.
Þeir bræður, Þórólfur og Egill, héldu suður fyrir Saxland og
Flæmingjaland; þá spurðu þeir, að Englandskonungur þóttist
liðs þurfa og þar var von féfangs mikils; gera þeir þá það
ráð að halda þangað liði sínu. Fóru þeir þá um haustið, til
þess er þeir komu á fund Aðalsteins konungs; tók hann vel við
þeim og leist svo á, að liðsemd mikil myndi vera að fylgd
þeirra. Verður það brátt í ræðum Englandskonungs, að hann
býður þeim til sín að taka þar mála og gerast landvarnarmenn
hans; semja þeir það sín í milli, að þeir gerast menn
Aðalsteins.
England var kristið og hafði lengi verið, þá er þetta var
tíðinda; Aðalsteinn konungur var vel kristinn; hann var
kallaður Aðalsteinn hinn trúfasti. Konungur bað Þórólf og þá
bræður, að þeir skyldu láta prímsignast, því að það var þá
mikill siður, bæði með kaupmönnum og þeim mönnum, er á mála
gengu með kristnum mönnum, því að þeir menn, er prímsignaðir
voru, höfðu allt samneyti við kristna menn og svo heiðna, en
höfðu það að átrúnaði, er þeim var skapfelldast. Þeir
Þórólfur og Egill gerðu það eftir bæn konungs og létu
prímsignast báðir. Þeir höfðu þar þrjú hundruð sinna manna,
þeirra er mála tóku af konungi.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.