Eg ch. 78

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þá er þetta var tíðinda, að Egill var út kominn úr þessi
ferð, þá var héraðið albyggt; voru þá andaðir allir
landnámamenn, en synir þeirra lifðu eða sonarsynir, og bjuggu
þeir þá í héraði.

Ketill gufa kom til Íslands, þá er land var mjög byggt; hann
var hinn fyrsta vetur að Gufuskálum á Rosmhvalanesi. Ketill
hafði komið vestan um haf af Írlandi; hann hafði með sér
þræla marga írska. Lönd voru öll byggð á Rosmhvalanesi þann
tíma; réðst Ketill því þaðan í brott og inn á Nes og sat
annan vetur á Gufunesi og fékk þar engan ráðstafa. Síðan fór
hann inn í Borgarfjörð og sat þar hinn þriðja vetur, er síðan
er kallað að Gufuskálum, en áin Gufuá, er þar fellur í ofan,
er hann hafði skip sitt í um veturinn.

Þórður Lambason bjó þá á Lambastöðum; hann var kvongaður og
átti son, er Lambi hét. Hann var þá vaxinn maður, mikill og
sterkur að jöfnum aldri. Eftir um sumarið, þá er menn riðu
til þings, reið Lambi til þings; en Ketill gufa var þá farinn
vestur í Breiðafjörð að leita þar um bústaði.

Þá hljópu þrælar hans á brott. Þeir komu fram um nótt að
Þórðar á Lambastöðum og báru þar eld að húsum og brenndu þar
inni Þórð og hjón hans öll, en brutu upp búr hans og báru út
gripi og vöru; síðan ráku þeir heim hross og klyfjuðu og fóru
síðan út til Álftaness.

Þann morgun um sólarupprásarskeið kom Lambi heim, og hafði
hann séð eldinn um nóttina; þeir voru nokkurir menn saman.
Hann reið þegar að leita þrælanna; ríða þar menn af bæjum til
móts við hann; og er þrælarnir sáu eftirför þá, stefndu þeir
undan, en létu lausan ránsfeng sinn. Hljópu sumir á Mýrar út,
en sumir út með sjó, til þess að fjörður var fyrir þeim.

Þá sóttu þeir Lambi eftir þeim og drápu þar þann, er Kóri hét
-- því heitir þar síðan Kóranes -- en Skorri og Þormóður og
Svartur gengu á kaf og summu frá landi. Síðan leituðu þeir
Lambi að skipum og reru að leita þeirra, og fundu þeir Skorra
í Skorraey og drápu hann þar; þá reru þeir út til
Þormóðsskers og drápu þar Þormóð; er við hann skerið kennt.
Þeir hendu þrælana enn fleiri, þar sem síðan eru örnefni við
kennd.

Lambi bjó síðan að Lambastöðum og var gildur bóndi; hann var
rammur að afli, engi var hann uppivöðslumaður.

Ketill gufa fór síðan vestur í Breiðafjörð og staðfestist í
Þorskafirði; við hann er kenndur Gufudalur og Gufufjörður;
hann átti Ýri, dóttur Geirmundar heljarskinns; Váli var sonur
þeirra.

Grímur hét maður og var Svertingsson; hann bjó að Mosfelli
fyrir neðan Heiði; hann var auðugur og ættstór. Rannveig var
systir hans sammæðra, er átti Þóroddur goði í Ölfusi; var
þeirra sonur Skafti lögsögumaður. Grímur var og lögsögumaður
síðan. Hann bað Þórdísar Þórólfsdóttur, bróðurdóttur Egils og
stjúpdóttur. Egill unni Þórdísi engum mun minna en sínum
börnum; hún var hin fríðasta kona. En fyrir því að Egill
vissi, að Grímur var maður göfugur og sá ráðakostur var
góður, þá var það að ráði gert. Var Þórdís gift Grími; leysti
Egill þá af hendi föðurarf hennar; fór hún til bús með Grími,
og bjuggu þau lengi að Mosfelli.