Egils saga Skalla-Grímssonar 31 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Eg ch. 31)
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Skalla-Grímur og þau Bera áttu börn mjög mörg, og var það
fyrst, að öll önduðust; þá gátu þau son, og var vatni ausinn
og hét Þórólfur. En er hann fæddist upp, þá var hann snemma
mikill vexti og hinn vænsti sýnum; var það allra manna mál,
að hann myndi vera hinn líkasti Þórólfi Kveld-Úlfssyni, er
hann var eftir heitinn. Þórólfur var langt um fram jafnaldra
sína að afli; en er hann óx upp, gerðist hann íþróttamaður um
flesta þá hluti, er þá var mönnum títt að fremja, þeim er vel
voru að sér gerðir. Þórólfur var gleðimaður mikill; snemma
var hann svo fullkominn að afli, að hann þótti vel liðfær með
öðrum mönnum; varð hann brátt vinsæll af alþýðu; unni honum
og vel faðir og móðir.
Þau Skalla-Grímur áttu dætur tvær; hét önnur Sæunn, en önnur
Þórunn; voru þær og efnilegar í uppvexti.
Enn áttu þau Skalla-Grímur son; var sá vatni ausinn og nafn
gefið og kallaður Egill. En er hann óx upp, þá mátti brátt
sjá á honum, að hann myndi verða mjög ljótur og líkur föður
sínum, svartur á hár. En þá er hann var þrevetur, þá var hann
mikill og sterkur, svo sem þeir sveinar aðrir, er voru sex
vetra eða sjö; hann var brátt málugur og orðvís; heldur var
hann illur viðureignar, er hann var í leikum með öðrum
ungmennum.
Það vor fór Yngvar til Borgar, og var það að erindum, að hann
bauð Skalla-Grími til boðs út þangað til sín og nefndi til
þeirrar ferðar Beru, dóttur sína, og Þórólf, son hennar, og
þá menn aðra, er þau Skalla-Grímur vildu að færu; Skalla-
Grímur hét för sinni. Fór Yngvar þá heim og bjó til
veislunnar og lét þá öl heita.
En er að þeirri stefnu kemur, er Skalla-Grímur skyldi til
boðsins fara og þau Bera, þá bjóst Þórólfur til ferðar með
þeim og húskarlar, svo að þau voru fimmtán saman.
Egill ræddi um við föður sinn, að hann vildi fara; "á eg þar
slíkt kynni sem Þórólfur," segir hann.
"Ekki skaltu fara," segir Skalla-Grímur, "því að þú kannt
ekki fyrir þér að vera í fjölmenni, þar er drykkjur eru
miklar, er þú þykir ekki góður viðskiptis, að þú sért
ódrukkinn."
Steig þá Skalla-Grímur á hest sinn og reið í brott, en Egill
undi illa við sinn hlut. Hann gekk úr garði og hitti eykhest
einn, er Skalla-Grímur átti, fór á bak og reið eftir þeim
Skalla-Grími; honum varð ógreiðfært um mýrarnar, því að hann
kunni enga leið, en hann sá þó mjög oft reið þeirra
Skalla-Gríms, þá er eigi bar fyrir holt eða skóga. Er það að
segja frá hans ferð, að síð um kveldið kom hann á Álftanes,
þá er menn sátu þar að drykkju; gekk hann inn í stofu. En er
Yngvar sá Egil, þá tók hann við honum feginsamlega og spurði,
hví hann hefði svo síð komið. Egill sagði, hvað þeir
Skalla-Grímur höfðu við mælst. Yngvar setti Egil hjá sér.
Sátu þeir gagnvert þeim Skalla-Grími og Þórólfi.
Það var þar haft ölteiti, að menn kváðu vísur; þá kvað Egill
vísu:
Kominn emk til arna
Yngvars, þess's beð lyngva,
hann vask fúss at finna,
fránþvengjar gefr drengjum;
mun eigi þú, þægir,
þrévetran mér betra,
ljósundinna landa
linns, óðar smið finna.
Yngvar hélt upp vísu þeirri og þakkaði vel Agli vísuna; en um
daginn eftir þá færði Yngvar Agli að skáldskapar launum
kúfunga þrjá og andaregg. En um daginn eftir við drykkju kvað
Egill vísu aðra um bragarlaun:
Síþögla gaf söglum
sárgagls þría Agli
hirðimeiðr við hróðri
hagr brimrótar gagra,
ok bekkþiðurs blakka
borðvallar gaf fjorða
kennimeiðr, sás kunni,
körbeð, Egil gleðja.
Vel lagði Egill í þökk skáldskap sinn við marga menn.
Ekki varð þá fleira til tíðinda í ferð þeirra. Fór Egill heim
með Skalla-Grími.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.