Dpl ch. 11

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Helgi Ásbjarnarson reið af fundinum og var studdur á baki en
Hjarrandi reið einn saman en Kári var á skjöldum borinn heim
til Höfða og orpinn haugur eftir hann. Nú koma þeir til Höfða
og voru spurðir tíðinda en þeir sögðu þau er orðin voru.

Þá mælti einn maður: "Hvað gerði Helgi Droplaugarson um aðra
menn fram í dag?"

Sigurður skarfur segir: "Ef slíkir hefðu allir verið með
Helga Droplaugarsyni sem hann var þá hefði engi vor í brott
komist."

Helgi hinn magri kom til Eyvindarár og sagði Gró tíðindin.
Hann var sár mjög.

Hún mælti þá við Bárð son sinn: "Tak þú hesta og eyki og
förum eftir þeim Helga og Grími."

Þau fóru og komu til valsins og var þeim bræðrum velt í sleða
og Þorkatli með þeim en þeir fóru á hestum er sárir voru. En
þar voru þeir jarðaðir er dauðir voru. Nú fara þau heim á
leið og fylgdi Gróa þeim sleða fastast er Grímur var í og lét
hóglega með hann fara. Nú komu þau heim og létu færa líkin
til útibúrs eins.

Gróa mælti: "Nú munum við Bárður son minn náttsæta líkin en
þér farið með þá er lífs eru og vinnið þeim beina."

En er menn voru í svefni fór Gróa yfir um vatn til
Ekkjufells. Þar bjó Álfgerður læknir. Gróa bað hana fara heim
með sér og sagði henni tíðindin. Nú komu þær heim til
Eyvindarár og var líf með Grími. Álfgerður batt sár hans og
hafði hann í brott með sér. Um morguninn eftir var haugur ger
út við Eyvindará fyrir sunnan garð og fór Bárður með líkin og
sá maður er þau trúðu best að leyna mundi að Grímur var á
lífi og voru þeir Helgi og Þorkell þar heygðir.

Nú liggur Grímur í sárum þann vetur og svo Helgi
Ásbjarnarson. Nú fló sá kvittur að Grímur lifði og sannaði
annar en annar kvað lygi. Kom það fyrst upp af hjónum Gró. Þá
lét Helgi gera lokhvílu í Mjóvanesi er hann spurði að Grímur
var heill. Síðan fór Grímur norður í Krossavík til Þorkels
Geitissonar og var honum þar vel fagnað.