ÓTC ch. 101

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Sveinn Danakonungur og Ólafur Svíakonungur og Eiríkur jarl
voru þar þá með allan her sinn. Þá var fagurt veður og bjart
sólskin. Gengu þeir nú á hólminn allir höfðingjar og sveitir
með þeim og sáu er skipin sigldu út á hafið mjög mörg saman
og nú sjá þeir hvar siglir eitt mikið skip og glæsilegt.

Þá mæltu báðir konungarnir: "Þetta er mikið skip og ákafa
fagurt. Þetta mun vera Ormur hinn langi."

Eiríkur jarl svarar og segir að ekki er þetta Ormur hinn
langi. Og svo var sem hann sagði. Þetta skip átti Eindriði af
Gimsum. Litlu síðar sáu þeir hvar annað skip sigldi miklu
meira en hið fyrra.

Þá mælti Sveinn konungur: "Hræddur er Ólafur Tryggvason nú.
Eigi þorir hann að sigla með höfuðin á skipi sínu."

Þá segir Eiríkur jarl: "Ekki er þetta konungsskip. Kenni eg
þetta skip og seglið því að stafað er seglið. Þetta er
Erlingur Skjálgsson. Látum sigla þá. Betra er oss skarð og
missa í flota Ólafs konungs en þetta skip þar svo búið."

En stundu síðar sáu þeir og kenndu skip Sigvalda jarls og
viku þau þannug að hólmanum. Þá sáu þeir hvar sigldu þrjú
skip og var eitt mikið skip. Mælti þá Sveinn konungur, biður
þá ganga til skipa sinna, segir að þá fer Ormur hinn langi.

Eiríkur jarl segir: "Mörg hafa þeir önnur stór skip og
glæsileg en Orm hinn langa. Bíðum enn."

Þá mæltu mjög margir menn: "Eigi vill Eiríkur jarl nú berjast
og hefna föður síns. Þetta er skömm mikil svo að spyrjast mun
um öll lönd ef vér liggjum hér með jafnmiklu liði en Ólafur
konungur sigli á hafið út hér hjá oss sjálfum."

En er þeir höfðu þetta talað um hríð þá sáu þeir hvar sigldu
fjögur skip og eitt af þeim var dreki allmikill og mjög
gullbúinn.

Þá stóð upp Sveinn konungur og mælti: "Hátt mun Ormurinn bera
mig í kveld. Honum skal eg stýra."

Þá mæltu margir að Ormurinn var furðu mikið skip og frítt,
rausn mikil að láta gera slíkt skip.

Þá mælti Eiríkur jarl svo að nokkurir menn heyrðu: "Þótt
Ólafur konungur hefði ekki meira skip en þetta þá mundi
Sveinn konungur það aldrei fá af honum með einn saman
Danaher."

Dreif þá fólkið til skipanna og ráku af tjöldin. En er
höfðingjar ræddu þetta milli sín sem nú er sagt þá sáu þeir
hvar sigldu þrjú skip allmikil og hið fjórða síðast og var
það Ormur hinn langi. En þau hin stóru skip, er áður höfðu
siglt og þeir hugðu að Ormurinn væri, það var hið fyrra
Traninn en hið síðara Ormur hinn skammi. En þá er þeir sáu
Orminn langa kenndu allir, mælti þá engi í mót að þar mundi
sigla Ólafur Tryggvason, gengu þá til skipanna og skipuðu til
atlögunnar.

Voru það einkamál þeirra höfðingjanna, Sveins konungs og
Ólafs konungs og Eiríks jarls, að sinn þriðjung Noregs skyldi
eignast hver þeirra ef þeir felldu Ólaf konung Tryggvason en
sá þeirra höfðingja er fyrst gengi á Orminn skyldi eignast
allt það hlutskipti er þar fékkst og hver þeirra þau skip er
sjálfur hryði.

Eiríkur jarl hafði barða einn geysimikinn er hann var vanur
að hafa í víking. Þar var skegg á ofanverðu barðinu
hvorutveggja en niður frá járnspöng þykk og svo breið sem
barðið og tók allt í sjá ofan.