ÓTC ch. 75

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Það var um vorið einn góðan veðurdag að Hárekur var heima og
fátt manna á bænum. Þótti honum dauflegt. Sigurður mælti við
hann ef hann vill að þeir rói nokkuð og skemmti sér. Það
líkar Háreki vel. Ganga síðan til strandar og draga fram
sexæring einn. Tók Sigurður úr naustinu segl og reiða er
fylgdi skipinu svo sem þeir voru oft vanir að fara, að hafa
segl er þeir fóru að skemmta sér. Hárekur gekk á skip og
lagði stýri í lag. Þeir Sigurður bræður fóru með alvæpni svo
sem þeir voru vanir jafnan heima að ganga með búanda. Þeir
voru báðir manna sterkastir. En áður þeir gengju út á skipið
köstuðu þeir út smjörlaupum nokkurum og brauðkassi og báru
milli sín mikla mungátsbyttu á skipið. Síðan reru þeir frá
landi. En er þeir voru skammt komnir frá eyjunni þá færa þeir
bræður segl upp en Hárekur stýrði. Bar þá brátt frá eyjunni.
Þá ganga þeir bræður aftur þar til er Hárekur sat.

Sigurður mælti til Háreks bónda: "Nú skaltu kjósa hér um
kosti nokkura. Sá er hinn fyrsti að láta okkur bræður fyrir
ferð vorri ráða og stefnu. Hinn er annar að láta okkur binda
þig. Sá er hinn þriðji að við munum drepa þig."

Hárekur sá þá hvernug komið var hans máli. Hann var andvígur
ekki betur en öðrum þeirra bræðra ef þeir væru jafnbúnir.
Kaus hann því þann af er honum þótti nokkuru vildastur að
láta þá ráða fyrir ferðinni. Batt hann það svardögum við þá
og seldi þeim trú sína til þess. Síðan gekk Sigurður til
stjórnar og stefndi suður með landi. Gæta þeir bræður þess að
þeir skyldu hvergi menn finna en byri gaf sem best. Létta
þeir ferðinni eigi fyrr en þeir koma suður í Þrándheim og inn
til Niðaróss og finna þar Ólaf konung.

Síðan lét Ólafur konungur kalla Hárek á tal við sig og bauð
honum að skírast. Hárekur mælti í móti. Þetta tala þeir
konungur og Hárekur marga daga, stundum fyrir mörgum mönnum
en stundum í einmæli og kemur hér ekki ásamt.

En að lyktum segir konungur Háreki: "Nú skaltu fara heim og
vil eg ekki granda þér. Fyrst heldur það til að frændsemi er
mikil milli okkar og það annað að þú munt kalla að eg hafi
með svikum fengið þig. En vit það til sanns að eg ætla mér í
sumar að koma norður þannug og vitja yðar Háleygjanna. Skuluð
þér þá vita hvort eg kann refsa þeim er neita kristninni."

Hárekur lét vel yfir því að hann kæmi sem fyrst þaðan í
brott. Ólafur konungur fékk Háreki skútu góða, reru á borð
tíu menn eða tólf, lét það skip búa sem best að öllum föngum.
Konungur fékk Háreki þrjá tigu manna, vaskra drengja og vel
búinna.