ÓTC ch. 64
Óláfs saga Tryggvasonar in Heimskringla 64 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓTC ch. 64)
text and translation
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Svo er sagt þá er Ólafur konungur var á veislunni á
Ögvaldsnesi að þar kom eitt kveld maður gamall og orðspakur
mjög, hafði hött síðan. Hann var einsýnn. Kunni sá maður
segja af öllum löndum. Hann kom sér í tal við konung. Þótti
konungi gaman mikið að ræðum hans og spurði hann margra hluta
en gesturinn fékk úrlausn til allra spurninga og sat konungur
lengi um kveldið. Þá spyr konungur ef hann vissi hver
Ögvaldur hefði verið er nesið og bærinn var við kenndur.
Gesturinn segir að Ögvaldur var konungur og hermaður mikill
og blét kú eina mest og hafði hann hana með sér hvargi er
hann fór og þótti honum það heilnæmlegt að drekka jafnan
mjólk hennar: "Ögvaldur konungur barðist við konung þann er
Varinn hét. Í þeirri orustu féll Ögvaldur konungur. Var hann
þá hér heygður skammt frá bænum og settir upp bautasteinar
þeir er hér standa enn. En í annan stað skammt héðan var
heygð kýrin."
Slíka hluti sagði hann og marga aðra frá konungum eða öðrum
fornum tíðindum. En er lengi var setið um nóttina þá minnti
biskup konung á að mál væri að ganga að sofa. Gerði konungur
þá svo. En er hann var afklæddur og hafði í rekkju lagst þá
settist gesturinn á fótskörina og talaði enn lengi við
konung. Þótti konungi orðs vant er annað var mælt. Þá mælti
biskup til konungs, segir að mál væri að sofa. Gerði konungur
þá svo en gesturinn gekk út. Litlu síðar vaknaði konungur og
spurði þá eftir gestinum og bað hann kalla til sín en gestur
fannst þá hvergi.
Eftir um morguninn lét konungur kalla til sín steikara og
þann er drykkinn varðveitti og spyr ef nokkur ókunnur maður
hefði komið til þeirra. Þeir segja að þá er þeir skyldu
matbúa kom þar maður nokkur og sagði að furðu ill slátur suðu
þeir til konungsborðs. Síðan fékk hann þeim tvær nautsíður
digrar og feitar og suðu þeir þær með öðru slátri. Þá segir
konungur að þá vist alla skyldi ónýta, segir að þetta mundi
engi maður verið hafa og þar mundi verið hafa Óðinn sá er
heiðnir menn höfðu lengi á trúað, sagði að Óðinn skyldi þá
engu áleiðis koma að svíkja þá.
sources
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Stanza/chapter/text segment
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
Information tab
- text: if the stanza has been published, the edited text of the stanza and translation are here; if it hasn't been published an old edition (usually Skj) is given for reference
- sources: a list of the manuscripts or inscriptions containing this stanza, with page and line references and links (eye button) to images where available, and transcription where available
- readings: a list of variant manuscript readings of words in the main text
- editions and texts: a list of editions of the stanza with links to the bibliography; and a list of prose works in which the stanza occurs, allowing you to navigate within the prose context
- notes and context: notes not linked to individual words are given here, along with the account of the prose context for the stanza, where relevant
Interactive tab
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
Full text tab
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
Chapter/text segment
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.