ÓTC ch. 27

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Ótta keisari snýr þá her sínum til Slés. Dregur hann þar að
sér skipaher, flytur þar liðið yfir fjörðinn á Jótland. En er
það spyr Haraldur Danakonungur þá fer hann í móti með sinn
her. Og verður þar orusta mikil og að lyktum fær keisari
sigur en Danakonungur flýði undan til Limafjarðar og fór út í
Mársey. Fóru þá menn milli þeirra konungs og var komið griðum
á og stefnulagi. Fundust þeir Ótta keisari og Danakonungur í
Mársey. En þá boðaði Poppó, biskup heilagur, trú fyrir
Haraldi konungi og hann bar glóanda járn í hendi sér og sýndi
Haraldi konungi hönd sína óbrunna. Síðan lét Haraldur
konungur skírast með allan Danaher.

Haraldur konungur hafði áður orð send Hákoni jarli þá er
konungur sat í Mársey að jarl skyldi koma til liðveislu við
hann. Var jarl þá kominn til eyjarinnar er konungur hafði
skírast látið. Sendir þá konungur orð að jarl skyldi koma til
fundar við hann.

En er þeir hittast þá nauðgar konungur jarli til að láta
skírast. Var þá Hákon jarl skírður og þeir menn allir er þar
fylgdu honum. Fékk þá konungur í hendur honum presta og aðra
lærða menn og segir að jarl skal láta skíra allt lið í
Noregi. Skildust þeir þá. Fer Hákon jarl út til hafs og bíður
þar byrjar.

En er veður það kemur er honum þótti sem hann mundi í haf
bera þá skaut hann á land upp öllum lærðum mönnum en hann
sigldi þá út á haf en veður gekk til útsuðurs og vesturs.
Siglir jarl þá austur í gegnum Eyrarsund. Herjar hann þá á
hvorttveggja land. Síðan siglir hann austur fyrir
Skáneyjarsíðu og herjaði þar og hvar sem hann kom við land.

En er hann kom austur fyrir Gautasker þá lagði hann að landi.
Gerði hann þá blót mikið. Þá komu þar fljúgandi hrafnar tveir
og gullu hátt. Þá þykist jarl vita að Óðinn hefir þegið
blótið og þá mun jarl hafa dagráð til að berjast. Þá brennir
jarl skip sín öll og gengur á land upp með liði sínu öllu og
fór allt herskildi.

Þá kom að móti honum Óttar jarl. Hann réð fyrir Gautlandi.
Áttu þeir saman orustu mikla. Fær þar Hákon jarl sigur en
Óttar jarl féll og mikill hluti liðs með honum. Hákon jarl
fer um Gautland hvorttveggja og allt með herskildi til þess
er hann kemur í Noreg, fer síðan landveg allt norður í
Þrándheim.

Frá þessu segir í Velleklu:

Flótta gekk til fréttar

felli-Njörðr á velli.

Draugr gat dólga Ságu

dagráð Héðins váða.

Og haldboði hildar

hrægamma sá ramma.

Týr vildi sá týna

teinlautar fjör Gauta.

Háði jarl, þar er áðan

engi mann und ranni,

hyrjar þing, að herja,

hjörlautar, kom Sörla.

Bara maðr lyngs en lengra

loftvarðaðar barða,

allt vann gramr um gengið

Gautland, frá sjá randir.

Valföllum hlóð völlu,

varð ragna konr gagni,

hríðar ás, að hrósa,

hlaut Óðinn val, Fróða.

Hver sé if, nema jöfra

ættrýri goð stýra?

Rammaukin kveð eg ríki

rögn Hákonar magna.