ÓTC ch. 17

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Ragnfröður konungur sonur Gunnhildar og Guðröður, annar sonur
Gunnhildar, þeir tveir voru þá á lífi sona Eiríks og
Gunnhildar.

Svo segir Glúmur Geirason í Gráfeldardrápu:

Fellumk hálf, þá er hilmis

hjördrífa brá lífi,

réðat oss til auðar,

auðvon, Haralds dauði.

En eg veit að hefir heitið

hans bróðir mér góðu,

sjá getr þar til sælu

seggfjöld, hvaðartveggi.

Ragnfröður byrjaði ferð sína um vorið þá er hann hafði einn
vetur verið í Orkneyjum. Hélt hann þá vestan til Noregs og
hafði frítt lið og skip stór. En er hann kom í Noreg þá
spurði hann að Hákon jarl var í Þrándheimi. Hélt Ragnfröður
þá norður um Stað og herjaði um Sunn-Mæri en sumt fólk gekk
undir hann sem oft verður þá er herflokkar ganga yfir land að
þeir er fyrir eru leita sér hjálpar hver þannug sem vænst
þykir.

Hákon jarl spyr þessi tíðindi, að ófriður var suður um Mæri.
Réð jarl þá til skipa og lét skera upp herör, býst sem
hvatlegast og hélt út eftir firði. Varð honum gott til liðs.

Varð fundur þeirra Ragnfröðar og Hákonar jarls á Sunn-Mæri
norðarlega. Hélt Hákon þegar til orustu. Hann hafði lið meira
og skip smærri. Orusta varð hörð og veitti Hákoni þyngra.
Þeir börðust um stafna sem þar var siður til. Straumur var í
sundinu og hóf öll skipin saman inn að landinu. Jarl lét og
hamla að landi þar er honum þótti best til uppgöngu. En er
skipin kenndu niður þá gekk jarl og allt lið hans af skipunum
og drógu upp svo að óvinir þeirra skyldu eigi mega út draga.
Síðan fylkti jarl á vellinum og eggjaði Ragnfröð til
uppgöngu. Þeir Ragnfröður lögðu utan að og skutust á langa
hríð. Vildi Ragnfröður ekki á land ganga og skildust að svo
búnu.

Hélt Ragnfröður sínu liði suður um Stað því að hann óttaðist
landher ef drifi til Hákonar jarls. En jarl lagði fyrir því
eigi oftar til orustu að honum þótti borðamunur of mikill.
Fór hann þá um haustið norður til Þrándheims og var þar um
veturinn en Ragnfröður konungur hafði þá allt fyrir sunnan
Stað, Firðafylki, Sogn, Hörðaland, Rogaland. Hafði hann
fjölmenni mikið um veturinn. Og er voraði bauð hann leiðangri
út og fékk lið mikið. Fór hann þá um öll þau fylki að afla
sér liðs og skipa og annarra fanga, þeirra er hann þurfti.