Óláfs saga helga (in Heimskringla) 220 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 220)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Kálfur Árnason tók þá til máls: "Þess munum vér þurfa um ráð
það er vér höfum upp tekið að gera það eigi að hégómamáli er
herinn er saman kominn. Munum vér annars þurfa, ef vér skulum
halda orustu við Ólaf konung, en þess að hver færi sig undan
að taka upp vandann því að svo megum vér til ætla, þó að
Ólafur hafi eigi lið mikið hjá her þeim er vér höfum, þá er
þar öruggur oddvitinn og mun allt lið hans vera honum tryggt
til fylgdar. En ef vér erum nú nokkuð skelfir er helst skulum
vera forstjórar liðs vors og viljum vér eigi treysta herinn
og eggja og veita fyrirgöngu, þá mun þegar fjöldi hersins,
það er stall mun hjarta drepa, og því næst hver sér ráðs
leita. En þótt hér sé her mikill saman kominn þá munum vér þó
koma í þá raun ef vér hittumst og Ólafur konungur með her
sinn, að oss er ósigurinn vís nema vér séum skeleggir sjálfir
ráðamennirnir en múgurinn geysist fram með einu samþykki. En
ef eigi verður svo þá er oss betra að hætta eigi til bardaga
og mun þá sá kostur auðsær þykja að hætta til miskunnar
Ólafs, ef hann þótti þá harður er minni voru sakir til en nú
mun honum þykja. En þó veit eg að svo er mönnum skipað í liði
hans að mér mun þar griða kostur ef eg vil þess leita. Nú ef
þér viljið sem eg, þá skaltu Þórir mágur og þú Hárekur ganga
undir merki það er vér skulum allir upp reisa og fylgja
síðan. Gerumst vér allir snarpir og skeleggir í þessum ráðum
er vér höfum upp tekið og höldum svo fram bóndaherinum að
þeir megi eigi finna á oss æðru. Og mun það alþýðuna fram
eggja ef vér göngum glaðir til að fylkja og eggja liðið."
En er Kálfur hafði lokið að tala erindi sitt þá vikust allir
vel undir ræðu hans og segja að þeir vildu það allt hafa sem
Kálfur sæi ráð fyrir þeim. Vildu það þá allir að Kálfur væri
höfðingi fyrir liðinu og skipaði þar hverjum í sveit sem hann
vildi.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.