Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

ÓHHkr ch. 208

Óláfs saga helga (in Heimskringla) 208 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 208)

HeimskringlaÓláfs saga helga (in Heimskringla)
207208209

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):


Þá nótt er Ólafur konungur lá í safnaðinum og áður er frá sagt vakti hann löngum og bað til guðs fyrir sér og liði sínu og sofnaði lítt. Rann á hann höfgi móti deginum.


En er hann vaknaði þá rann dagur upp. Konungi þótti heldur snemmt að vekja herinn. Þá spurði hann hvar Þormóður skáld væri. Hann var þar nær og svarar, spurði hvað konungur vildi honum.


Konungur segir: "Tel þú oss kvæði nokkuð."


Þormóður settist upp og kvað hátt mjög svo að heyrði um allan herinn. Hann kvað Bjarkamál hin fornu og er þetta upphaf:



Dagr er upp kominn,
dynja hanafjaðrar,
mál er vílmögum
að vinna erfiði.
Vaki æ og vaki
vina höfuð,
allir hinir æðstu
Aðils um sinnar.



Hár hinn harðgreipi,
Hrólfr skjótandi,
ættum góðir menn,
þeir er ekki flýja.
Vekka eg yðr að víni
né að vífs rúnum,
heldr vek eg yðr að hörðum
Hildar leiki.


Þá vaknaði liðið. En er lokið var kvæðinu þá þökkuðu menn honum kvæðið og fannst mönnum mikið um og þótti vel til fundið og kölluðu kvæðið Húskarlahvöt. Konungur þakkaði honum skemmtan sína. Síðan tók konungur gullhring er stóð hálfa mörk og gaf Þormóði.


Þormóður þakkaði konungi gjöf sína og mælti: "Góðan eigum vér konung en vant er nú að sjá hversu langlífur konungur verður. Sú er bæn mín konungur að þú látir okkur hvorki skiljast lífs né dauða."


Konungur svarar: "Allir munum vér saman fara meðan eg ræð fyrir ef þér viljið eigi við mig skiljast."


Þá mælti Þormóður. "Þess vænti eg konungur, hvort sem friður er betri eða verri, að eg sé nær yður staddur meðan eg á þess kost hvað sem vér spyrjum til hvar Sighvatur fer með gullinhjaltann."


Síðan kvað Þormóður:



Þér mun eg enn, uns öðrum,
allvaldr, náið skaldum,
nær væntir þú þeira?
þingdjarfr, um kné hvarfa.
Braut komumst vér, þó að veitum
valtafn frekum hrafni,
víkst eigi það, voga
viggrunnr, eða hér liggjum.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.