ÓHHkr ch. 206
Óláfs saga helga (in Heimskringla) 206 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 206)
text and translation
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Svo er sagt að þá er Ólafur konungur fylkti liði sínu þá
skipaði hann mönnum í skjaldborg er halda skyldi fyrir honum
í bardaga og valdi þar til þá menn er sterkastir voru og
snarpastir.
Þá kallaði hann til sín skáld sín og bað þá ganga í skjaldborgina. "Skuluð þér," segir hann, "hér vera og sjá þau tíðindi er hér gerast. Er yður þá eigi segjandi saga til, því að þér skuluð frá segja og yrkja um síðan."
Þar var þá Þormóður Kolbrúnarskáld og Gissur gullbrá fóstri Hofgarða-Refs og hinn þriðji Þorfinnur munnur.
Þá mælti Þormóður til Gissurar: "Stöndum eigi svo þröngt lagsmaður að eigi nái Sighvatur skáld rúmi sínu þá er hann kemur. Hann mun vera vilja fyrir konungi og ekki mun konungi annað líka."
Konungur heyrði þetta og svarar: "Ekki þarf Sighvati að sneiða þótt hann sé eigi hér. Oft hefir hann mér vel fylgt. Hann mun nú biðja fyrir oss og mun þess enn allmjög þurfa."
Þormóður segir: "Vera má það konungur að þér sé nú bæna mest þörf en þunnt mundi vera um merkistöngina ef allir hirðmenn þínir væru nú á Rúmavegi. Var það og satt að vér töldum þá að því, er engi fékk rúm fyrir Sighvati þótt mæla vildi við yður."
Þá mæltu þeir sín á milli, sögðu að það væri vel fallið að yrkja áminningarvísur nokkurar um þau tíðindi er þá mundu brátt að höndum berast.
Þá kvað Gissur:
Skala óglaðan, Ifa,
orð fregni það, borða
búumk við þröng á þingi,
þegns dóttir mig fregna,
þótt sigrrunnar svinnir
segi von Héðins kvonar.
Verum í Ála éli
austr bragningi að trausti.
Þá kvað Þorfinnur munnur aðra vísu:
Rökkr að regni miklu
randar garðs hins harða.
Vill við vísa snjallan
Verdæla lið berjast.
Verjum allvald örvan.
Ölum teitan má sveita.
Fellum Þrændr í Þundar,
þess eggjumst vér, hreggi.
Þá kvað Þormóður:
Ála þröngr að éli,
örstiklandi, miklu.
Skyldu eigi skelknir höldar,
skálmöld vex nú, fálma.
Búumst við sókn, en slækni
seggr skuli orð um forðast,
er að geirþingi göngum,
gunnreifr, með Óleifi.
Vísur þessar námu menn þá þegar.
sources
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Stanza/chapter/text segment
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
Information tab
- text: if the stanza has been published, the edited text of the stanza and translation are here; if it hasn't been published an old edition (usually Skj) is given for reference
- sources: a list of the manuscripts or inscriptions containing this stanza, with page and line references and links (eye button) to images where available, and transcription where available
- readings: a list of variant manuscript readings of words in the main text
- editions and texts: a list of editions of the stanza with links to the bibliography; and a list of prose works in which the stanza occurs, allowing you to navigate within the prose context
- notes and context: notes not linked to individual words are given here, along with the account of the prose context for the stanza, where relevant
Interactive tab
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
Full text tab
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
Chapter/text segment
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.