Óláfs saga helga (in Heimskringla) 177 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 177)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Synir Erlings voru sumir norður í Þrándheimi með Hákoni jarli
en sumir norður á Hörðalandi, sumir inn í fjörðum og voru
þeir þar í liðsafnaði.
En er spurðist fall Erlings þá fylgdi þeirri sögu útboð austan um Agðir og um Rogaland og Hörðaland. Var þar her boðið út og var það hið mesta fjölmenni og fór her sá með sonum Erlings norður eftir Ólafi konungi.
Þá er Ólafur konungur fór frá bardaga þeirra Erlings sigldi hann norður um sund og var þá dagur mjög liðinn. Svo segja menn að hann orti þá vísu þessa:
Lítt mun halr hinn hvíti,
hrafn etr af ná getnum,
vér unnum gný Gunnar,
glaðr í nótt á Jaðri.
Svo hefir öllungis illa,
eg gekk reiðr um skeiðar,
jörð veldr manna morði,
mitt rán getið hánum.
Fór konungur síðan norður með landi með lið sitt. Hann spurði allt hið sanna um búandasafnað. Þar voru þá með Ólafi konungi margir lendir menn. Þar voru þeir allir Árnasynir.
Þess getur Bjarni Gullbrárskáld í kvæði því er hann orti um Kálf Árnason:
Vastu, þar er vígs bað kosta
vopndjarfr Haralds arfi,
kynnist kapp þitt mönnum,
Kálfr, við Bókn austr sjálfa.
Gátuð Gríðar sóta
góleg föng til jóla.
Kenndr varstu fyrst á fundi
flettugrjóts og spjóta.
Öld fékk illt úr deildum.
Erlingr var þar finginn.
Óðu blökk í blóði
borð fyr Útstein norðan.
Ljós er raun að ræsir
ráðinn varð frá láði.
Lagðist land und Egða.
Lið þeira frá eg meira.
Fór Ólafur konungur til þess er hann kom norður um Stað og lagði til Hereyja og spurði þar þau tíðindi að Hákon jarl hafði lið mikið í Þrándheimi. Síðan leitaði konungur ráðs við lið sitt.
Kálfur Árnason eggjaði mjög að sækja til Þrándheims og
berjast við Hákon jarl þótt liðsmunur væri mikill. Því ráði
fylgdu margir aðrir en sumir löttu. Var þá skotið til
úrskurðar konungs.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.