Óláfs saga helga (in Heimskringla) 137 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 137)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Ketill jamti hét maður, sonur Önundar jarls úr Sparabúi í
Þrándheimi. Hann flýði fyrir Eysteini konungi illráða austur
um Kjöl. Hann ruddi markir og byggði þar sem nú heitir
Jamtaland. Austur þangað flýði og fjöldi manna úr Þrándheimi
fyrir þeim ófriði því að Eysteinn konungur skattgildi Þrændi
og setti þar til konungs, hund sinn er Saur hét. Sonarsonur
Ketils var Þórir helsingur. Við hann er kennt Helsingjaland.
Þar byggði hann.
En er Haraldur hinn hárfagri ruddi ríki fyrir sér þá stukku enn fyrir honum fjöldi manna úr landi, Þrændir og Naumdælir, og gerðust þá enn byggðir austur um Jamtaland og fóru sumir allt í Helsingjaland austan frá hafinu og voru þeir lýðskyldir undir Svíakonung.
En er Hákon Aðalsteinsfóstri var yfir Noregi þá settist friður og kaupferð úr Þrándheimi til Jamtalands en fyrir sakir vinsælda konungs þá sóttu Jamtur austan á fund hans og játuðu honum hlýðni sinni og guldu honum skatt. Setti hann þeim lög og landsrétt. Vildu þeir heldur þýðast undir hans konungdóm en undir Svíakonung því að þeir voru af Norðmanna ætt komnir og svo gerðu Helsingjar þeir allir er æskaðir voru norðan um Kjöl. Og hélst það lengi síðan, allt til þess er Ólafur digri og Ólafur hinn sænski Svíakonungur deildu um landaskipti. Þá hurfu Jamtur og Helsingjar undir Svíakonung og réð þá landaskipti austan Eiðaskógur, en þá Kilir allt norður til Finnmerkur. Tók Svíakonungur þá skatta af Helsingjalandi og svo af Jamtalandi.
En Ólafi konungi þótti það komið hafa í sáttmál með þeim
Svíakonungi að annan veg skyldi fara skattur af Jamtalandi en
að fornu hafði verið. En þó hafði það langa stund svo staðið
að Jamtur höfðu þá Svíakonungi skatt goldið og þaðan höfðu
verið sýslumenn yfir landinu. Vildu þá og Svíar ekki heyra
annað en undir Svíakonung hyrfi allt land það er lá fyrir
austan Kjölu. Var það svo sem oft eru dæmi þó að mágsemdir og
vinátta væru með konungum að þó vildi hvortveggi hafa ríki
það allt er hann þóttist nokkura tiltölu eiga. Hafði Ólafur
konungur látið fara orð um til Jamtalands að það var hans
vilji að Jamtur veittu honum lýðskyldi en heitið þeim
afarkostum ellegar. En Jamtur höfðu gert ráð sitt að þeir
vildu hlýðni veita Svíakonungi.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.