Óláfs saga helga (in Heimskringla) 126 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 126)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Þórarinn gekk annan dag til Lögbergs og mælti þá enn erindi
og hóf svo: "Ólafur konungur sendi orð vinum sínum hingað til
lands, nefndi til þess Guðmund Eyjólfsson, Snorra goða,
Þorkel Eyjólfsson, Skafta lögsögumann, Þorstein Hallsson.
Hann sendi yður til þess orð að þér skylduð fara á fund hans
og sækja þangað vináttuboð. Mælti hann það að þér skylduð
þessa ferð eigi undir höfuð leggjast ef yður þætti nokkuru
varða um hans vináttu."
Þeir svöruðu því máli, þökkuðu konungi boð sitt, kváðust þetta segja mundu Þórarni síðar um ferðir sínar þá er þeir hefðu ráðið fyrir sér og við vini sína.
En er þeir höfðingjar tóku ræður sín í milli þá sagði hver sem sýndist um ferð þessa. Snorri goði og Skafti löttu þess að leggja á þá hættu við Noregsmenn að allir senn færu af Íslandi og þangað þeir menn er mest réðu fyrir landi. Sögðu þeir að af þessi orðsending þótti þeim heldur grunir á dregnir um það er Einar hafði getið, að konungur mundi ætla til pyndinga nokkurra við Íslendinga ef hann mætti ráða.
Guðmundur og Þorkell Eyjólfsson fýstu mjög að skipast við orðsending Ólafs konungs og kölluðu það sæmdarferð mikla mundu.
En er þeir knjáðu þetta mál milli sín þá staðfestist það helst með þeim að þeir sjálfir skyldu eigi fara en hver þeirra skyldi gera mann af hendi sinni, þann er þeim þætti best til fallinn, og skildust á því þingi við svo búið og urðu engar utanferðir á því sumri.
En Þórarinn fór tvívegis um sumarið og kom um haustið á fund
Ólafs konungs og segir honum sitt erindi, slíkt er orðið var
og svo það með að höfðingjar mundu koma af Íslandi svo sem
hann hafði orð til sent eða synir þeirra ellegar.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.