Óláfs saga helga (in Heimskringla) 66 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 66)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Maður hét Guðleikur gerski. Hann var æskaður af Ögðum. Hann
var farmaður og kaupmaður mikill, auðigur og rak kaupferðir
til ýmissa landa. Hann fór austur í Garðaríki oftlega og var
hann fyrir þá sök kallaður Guðleikur gerski.
Það vor bjó Guðleikur skip sitt og ætlaði að fara um sumarið til Garða austur. Ólafur konungur sendi honum orð að hann vill hitta hann.
En er Guðleikur kom til hans segir konungur honum að hann vill gera félag við hann, bað hann kaupa sér dýrgripi þá er torugætir eru þar í landi. Guðleikur segir það á konungs forráði vera skulu. Þá lætur konungur greiða í hendur honum fé slíkt sem honum sýndist.
Fór Guðleikur um sumarið í Austurveg. Þeir lágu nokkura hríð við Gotland. Var þá sem oft kann verða að eigi voru allir haldinorðir og urðu landsmenn varir við að á því skipi var félagi Ólafs digra. Guðleikur fór um sumarið í Austurveg til Hólmgarðs og keypti þar pell ágætleg er hann ætlaði konungi til tignarklæða sér og þar með skinn dýr og enn borðbúnað forkunnlegan.
Um haustið er Guðleikur fór austan þá fékk hann andviðri og lágu þeir mjög lengi við Eyland. Þorgautur skarði hafði um haustið borið njósn um farar Guðleiks. Kom hann þar að þeim með langskip og barðist við þá. Þeir vörðust lengi en fyrir því að liðsmunur var mikill þá féll Guðleikur og mart skipverja hans og mart var sárt. Tók Þorgautur fé þeirra allt og gersemar Ólafs konungs. Skiptu þeir Þorgautur fengi sínu öllu að jafnaði en hann segir að gersemar skal hafa Svíakonungur "og er það," segir hann, "nokkur hlutur af skatti þeim er hann á að taka af Noregi."
Þorgautur fór þá austur til Svíþjóðar. Þessi tíðindi spyrjast brátt.
Eyvindur úrarhorn kom litlu síðar til Eylands. En er hann spyr þetta þá siglir hann austur eftir þeim Þorgauti og hittast þeir í Svíaskerjum og börðust. Þar féll Þorgautur og flest lið hans eða hljóp á kaf. Tók þá Eyvindur fé það allt er þeir höfðu tekið af Guðleiki og svo gersemar Ólafs konungs.
Eyvindur fór aftur til Noregs um haustið. Færði hann þá Ólafi
konungi gersemar sínar. Þakkaði konungur honum vel sína ferð
og hét honum þá enn af nýju vináttu sinni. Þá hafði Ólafur
konungur verið þrjá vetur konungur í Noregi.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.