Óláfs saga helga (in Heimskringla) 58 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 58)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Það var siður konungs að rísa upp snemma um morgna og klæðast
og taka handlaugar, ganga síðan til kirkju og hlýða óttusöng
og morguntíðum og ganga síðan á stefnur og sætta menn eða
tala það annað er honum þótti skylt. Hann stefndi til sín
ríkum og óríkum og öllum þeim er vitrastir voru. Hann lét oft
telja fyrir sér lög þau er Hákon Aðalsteinsfóstri hafði sett
í Þrándheimi. Hann skipaði lögunum með ráði hinna vitrustu
manna, tók af eða lagði til þar er honum sýndist það. En
kristinn rétt setti hann með umráði Grímkels biskups og
annarra kennimanna og lagði á það allan hug að taka af heiðni
og fornar venjur, þær er honum þótti kristnispell í. Svo kom
að bændur játtu þessum lögum er konungur setti.
Svo segir Sighvatur:
Loftbyggir, máttu leggja
landsrétt þann er skal standast,
unnar, allra manna,
eykja, liðs á miðli.
Ólafur konungur var maður siðlátur, stilltur vel, fámálugur, ör og fégjarn.
Þá var þar með konungi Sighvatur skáld sem fyrr var sagt og
fleiri íslenskir menn. Ólafur konungur spurði eftir vendilega
hvernug kristinn dómur væri haldinn á Íslandi. Þá þótti honum
mikilla muna ávant að vel væri því að þeir sögðu frá
kristnihaldinu að það var lofað í lögum að eta hross og bera
út börn sem heiðnir menn og enn fleiri hlutir þeir er
kristnispell var í. Þeir sögðu og konungi frá mörgu stórmenni
því er þá var á Íslandi. Skafti Þóroddsson hafði þá lögsögu á
landinu. Víða af löndum spurði hann að siðum manna, þá menn
er glöggst vissu, og leiddi mest að spurningum um kristinn
dóm, hvernug haldinn væri bæði í Orkneyjum og á Hjaltlandi og
úr Færeyjum og spurðist honum svo til sem víða mundi mikið á
skorta að vel væri. Slíkar ræður hafði hann oft í munni eða
um lög að tala eða um landsrétt.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.