Óláfs saga helga (in Heimskringla) 32 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (ÓHHkr ch. 32)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Ólafur konungur hinn digri snýr austur með landi og átti víða
þing við búendur og ganga margir til handa honum en sumir
mæla í móti, þeir er voru frændur eða vinir Sveins jarls. Fór
Ólafur konungur fyrir því skyndilega austur til Víkur og
heldur liði sínu inn í Víkina og setur upp skip sín, snýr þá
á land upp.
Og er hann kom á Vestfold þá fögnuðu honum þar vel margir menn, þeir sem verið höfðu kunnmenn eða vinir föður hans. Þar var og mikil ætt hans um Foldina.
Hann fór um haustið á land upp á fund Sigurðar konungs mágs síns og kom þar snemma einnhvern dag. En er Ólafur konungur kemur nær býnum þá hljópu þar fyrir þjónustusveinar til bæjarins og inn í stofuna. Ásta móðir Ólafs konungs sat þar inni og konur nokkurar með henni. Þá segja sveinarnir henni um ferð Ólafs konungs og svo að hans var þangað brátt von.
Ásta stendur upp þegar og hét á karla og konur að búast um
þar sem best. Hún lét fjórar konur taka búnað stofunnar og
búa skjótt með tjöldum og um bekki. Tveir karlar báru hálminn
á gólfið, tveir settu trapisuna og skapkerið, tveir settu
borðið, tveir settu vistina, tvo sendi hún brott af býnum,
tveir báru inn ölið en allir aðrir, konur og karlar, gengu út
í garðinn. Sendimenn fóru til Sigurðar konungs þar sem hann
var og færðu honum tignarklæði hans og hest hans með gylltum
söðli en bitullinn settur smeltum og steinum og allur
gylltur. Fjóra menn sendi hún fjögurra vegna í byggðina og
bauð til sín öllu stórmenni að þiggja veislu er hún gerði
fagnaðaröl í móti syni sínum. Alla menn aðra er fyrir voru
lét hún taka hinn besta búnað er til áttu en þeim lánaði hún
klæði er eigi áttu sjálfir.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.