Mberf ch. 2

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Magnús konungur fór um haustið norður til Kaupangs. En er
hann kom þar þá fór hann í konungsgarð og var þar að
herberginu og dvaldist þar öndverðan vetur. Hann hélt sjö
langskipum í vök þíðri fyrir konungsgarði í Nið.

En er Hákon konungur spurði að Magnús konungur var kominn í
Þrándheim þá fór hann austan um Dofrafjall og svo til
Þrándheims og til Kaupangs og tók hann sér herbergi í
Skúlagarði ofan frá Klemenskirkju. Þar var hinn forni
konungsgarður.

Magnúsi konungi líkaði illa stórgjafar þær er Hákon konungur
hafði gefið bóndum til vinsælda sér. Þótti Magnúsi sín eign
gefin engum mun síður og ýfðist hugur hans mjög við það og
þóttist mishaldinn af við frænda sinn, er hann skyldi svo
miklu minni tekjur hafa en faðir hans hafði haft eða
foreldri, og kenndi Þóri ráðin um. Hákon konungur og Þórir
urðu þessa varir og var uggur á hver tiltæki Magnús mundi
hafa. Þótti þeim það helst grunsamlegt er Magnús hafði á
floti langskip tjölduð og búin.

Um vorið nálega kyndilmessu þá lagði Magnús konungur brott á
náttarþeli og lögðu út tjölduðum skipum og ljós undir og hélt
út til Hefringar, bjó þar um nótt og gerðu þar elda stóra á
landi uppi. Þá hugði Hákon konungur og lið það er í býnum var
að það væri gert til svika. Hann lét blása liðinu út og sótti
allur Kaupangslýður til og voru í safnaði um nóttina. En um
morguninn er lýsa tók og Magnús konungur sá allsherjarlið á
Eyrunum þá hélt hann út úr firðinum og svo suður í
Gulaþingslög.

Hákon konungur byrjaði þá ferð sína og ætlaði austur í Vík og
átti áður mót í býnum, talaði þá og bað menn vináttu og hét
sinni vináttu öllum. Hann kvað sér skugga vera um vilja
frænda síns Magnúss konungs. Hákon konungur sat á hesti og
var farbúinn. Allir menn hétu honum vingan með góðum vilja og
fylgd ef þyrfti og fylgdi honum lýður allur út undir
Steinbjörg. Hákon konungur fór upp til Dofrafjalls. En er
hann fór yfir fjallið reið hann um dag eftir rjúpu nokkurri
er fló undan honum. Þá varð hann sjúkur og fékk banasótt og
andaðist þar á fjallinu og var lík hans norður flutt og kom
hálfum mánuði síðar til Kaupangs en hann hafði brott farið.
Gekk þá allur bæjarlýður og flestur grátandi móti líki
konungs því að allir menn unnu honum hugástum. Lík Hákonar
konungs var niður sett í Kristskirkju.

Hákon konungur varð maður vel hálfþrítugur að aldri. Hann
hefir höfðingja verið einn ástsælastur í Noregi af allri
alþýðu. Hann hafði farið norður til Bjarmalands og átti þar
orustu og fékk sigur.