Magnúss saga Erlingssonar 1 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (MErl ch. 1)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Síðan er Erlingur varð þess vís hver ráðagerð þeirra Hákonar
var þá sendi hann boð öllum höfðingjum, þeim er hann vissi að
trúnaðarvinir höfðu verið Inga konungs, og svo hirðsveitinni
og handgengnum mönnum konungs, þeim er undan höfðu komist, og
húskörlum Gregoríusar og gerði þeim stefnulag. En er þeir
fundust og áttu tal sitt þá réðst það þegar að þeir skyldu
halda saman flokkinum og bundu þeir það fastmælum milli sín.
Síðan töluðu þeir hvern þeir skyldu til konungs taka. Þá
talaði Erlingur skakki, leitaði ef það væri ráð höfðingja eða
annarra lendra manna að tekinn væri til konungs sonur Símonar
skálps, dótturson Haralds konungs gilla, en Jón Hallkelsson
byndist fyrir flokkinn. Jón mæltist undan. Var þá leitað við
Nikulás Skjaldvararson, systurson Magnúss konungs berfætts,
ef hann vildi gerast höfðingi fyrir flokkinum. Hann svaraði á
þá lund að það væri hans ráð að taka þann til konungs er af
konungaætt væri kominn en þann til ráða fyrir flokkinn er
vænn væri til vits, lét mundu betra verða til liðs. Var
leitað við Árna konungsmág ef hann vildi láta taka til
konungs nokkurn sona sinna, bræðra Inga konungs.
Hann svaraði því að sonur Kristínar, dótturson Sigurðar konungs, væri best ættborinn til konungdóms í Noregi: "Er þar," segir hann, "sá maður til forráða með honum er skylda ber til að vera forsjámaður fyrir honum og ríkinu, er Erlingur er faðir hans, maður vitur, harðráður og reyndur mjög í orustum og landráðamaður góður. Mun hann eigi skorta til þessa ráðs framkvæmd ef höfðingjar fylgja."
Tóku margir vel undir þetta ráð.
Erlingur svarar: "Svo heyrist mér til sem þeir séu flestir er þessa máls er leitað við er heldur færist undan að taka upp vandann. Nú sýnist mér jafnvíst þótt vér hefjum þetta mál, hvort heldur er að tignin fæst þeim, er fyrir beitist flokkinum, eða verður hinn veg, sem áður hefir nú mjög mörgum farið þeim er slík stórræði hafa upp tekið, að fyrir það hafa týnt allri eigunni og þar með lífinu. En ef framgangurinn verður að þessu máli þá má vera að þeir séu nokkurir er vildu þenna kost hafa tekið. Mun sá þess þurfa, er gengur í þenna vanda, að setja rammlegar skorður við að eigi sæti hann þá mótgangi eða fjandskap af þeim er nú eru í þessu ráði."
Allir játtu því að gera þetta samband með fullum trúnaði.
Erlingur mælti: "Það er frá mér að segja að næst þykir mér það bana mínum að þjóna Hákoni og þótt mér þyki þetta hið háskasamlegsta þá vil eg heldur til þess hætta að láta yður fyrir sjá og mun eg taka við forráðum flokksins ef það er allra yðarra ráð og fýsi og viljið þér allir binda þetta með svardögum."
Allir játtu því og var á þeirri stefnu það ráðið að þeir
skyldu Magnús Erlingsson til konungs taka. Síðan áttu þeir
þing í býnum og á því þingi var Magnús til konungs tekinn
yfir land allt. Þá var hann fimm vetra gamall. Síðan gengu
til handa honum allir menn er þar voru, er höfðingjar höfðu
verið Inga konungs, og hafði hver þeirra slíkar nafnbætur sem
áður hafði haft með Inga konungi.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.