Ldn ch. 85

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Eyvindur karpi nam land milli Almannafljóts og Geirlandsár og
bjó að Fossi fyrir vestan Móðólfsgnúp. Hans synir voru þeir
Móðólfur, faðir þeirra Hrólfs og Ketils og Ástríðar
manvitsbrekku; annar var Önundur, faðir Þraslaugar, móður
Tyrfings og Halldórs, föður Tyrfings, föður Teits.

Maður hét Ketill hinn fíflski, son Jórunnar manvitsbrekku,
dóttur Ketils flatnefs; hann fór af Suðureyjum til Íslands;
(hann) var kristinn; hann nam land milli Geirlandsár og
Fjarðarár fyrir ofan Nýkoma.

Ketill bjó í Kirkjubæ; þar höfðu áður setið papar, og eigi
máttu þar heiðnir menn búa.

Ketill var faðir Ásbjarnar, föður Þorsteins, föður Surts,
föður Sighvats lögsögumanns, föður Kolbeins. Hildur hét
dóttir Ásbjarnar, móðir Þóris, föður Hildar, er Skarpheðinn
átti. Þorbjörg hét dóttir Ketils hins fíflska; hana átti Voli
son Loðmundar hins gamla.

Böðmóður hét maður, er land nam milli Drífandi og Fjarðarár
og upp til Böðmóðshorns; hann bjó í Böðmóðstungu. Hans son
var Óleifur, er Óleifsborg er við kennd; hann bjó í Holti.
Hans son var Vestar, faðir Helga, föður Gró, er Glæðir átti.

Eysteinn hinn digri fór af Sunnmæri til Íslands; hann nam
land fyrir austan Geirlandsá til móts við Ketil hinn fíflska
og bjó í Geirlandi. Hans son var Þorsteinn frá Keldugnúpi.

Eysteinn son Hrana Hildissonar parraks fór úr Noregi til
Íslands; hann kaupir lönd að Eysteini digra, þau er hann
hafði numið, og kvað vera meðallönd; hann bjó að Skarði. Hans
börn voru þau Hildir og Þorljót, er átti Þorsteinn að
Keldugnúpi.

Hildir vildi færa bú sitt í Kirkjubæ eftir Ketil og hugði, að
þar mundi heiðinn maður mega búa. En er hann kom nær að
túngarði, varð hann bráðdauður; þar liggur hann í
Hildishaugi.

Vilbaldur hét maður, bróðir Áskels hnokkans; hann fór af
Írlandi til Íslands og hafði skip það, er hann kallaði Kúða,
og kom í Kúðafljótsós; hann nam Tunguland á milli Skaftár og
Hólmsár og bjó á Búlandi. Hans börn voru þau Bjólan, faðir
Þorsteins, og Ölvir muður og Bjollok, er átti Áslákur
aurgoði.

Leiðólfur kappi hét maður; hann nam land fyrir austan Skaftá
til Drífandi og bjó að Á fyrir austan Skaftá út frá Skál, en
annað bú átti hann á Leiðólfsstöðum undir Leiðólfsfelli, og
var þar þá margt byggða. Leiðólfur var faðir Þórunnar, móður
Hróars Tungugoða. Hróar átti Arngunni Hámundardóttur, systur
Gunnars frá Hlíðarenda. Þeirra börn voru þau Hámundur halti
og Ormhildur. Vébrandur hét son Hróars og ambáttar. Hróar tók
Þórunni brún, dóttur Þorgils úr Hvammi í Mýdal; Þorfinnur hét
son þeirra.

Hróar bjó fyrst í Ásum; síðan tók hann Lómagnúpslönd af
Eysteini, syni Þorsteins tittlings og Auðar Eyvindardóttur,
systur þeirra Móðólfs og Branda. Þraslaug var dóttir
Þorsteins tittlings, er átti Þórður Freysgoði.

Önundur töskubak, frændi Þorsteinsbarna, skoraði Hróari á
hólm á Skaftafellsþingi og féll að fótum Hróari. Þorsteinn
Upplendingur tók Þórunni brún og flutti utan. Hróar fór og
utan. Þá drap hann Þröst berserk á hólmi, er nauðga vildi
eiga Sigríði, konu hans, en þeir Þorsteinn sættust.

Móðólfssynir voru að vígi Hróars og Þórir mágur þeirra,
Brandi frá Gnúpum og Steinólfur búi hans. Hámundur hefndi
þeirra Hróars.