Tarrin Wills and Stefanie Gropper (eds) 2007, ‘Anonymous Poems, Hugsvinnsmál 31’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 379-80.
Allan þann dugnað, er þér annarr gerir,
mun þú ok mörgum seg;
vinum þínum þótt þú vel dugir,
hirð þú eigi at hrósa því.
Allan þann dugnað, er annarr gerir þér, mun þú ok seg mörgum; þótt þú dugir vel vinum þínum, hirð þú eigi at hrósa því.
‘All that assistance which another provides you with, remember [it] and tell it to many; even if you help your friends well, do not care about praising it.’
Lat. parallel: (Dist. I, 15) Officium alterius multis narrare memento, / at quaecumque aliis benefeceris ipse, sileto ‘Remember to tell many about the kindness of another, but be silent about whatever good you yourself do to others’.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Allan þann dugnað,
er þér annarr gerir,
mun þú ok mörgum seg;
vinum þínum
þó þú vel gerir,
hirð þú eigi at hrósa því.
allann þann dugnad er þier annar giórer, mun þu og | mórgum seig, Vinum þijnum þo þu vel giórer, hird þu eigi ad hrösa þvi. |
(VEÞ)
þann dugnað,
er þér gumna gera,
mun þú ok mörgum seg;
vinum þínum
þótt þú vel dugir,
hirð eigi at hrósa því.
Þann dugnad sem þier gumnar gióra, mun þu og | mórgum seig, vinum þinum þott þu vel duger | hirt ecke ad ad hrösa þui.
(TW)
Allan góða þann ,
þér †[...] [...]†,
†[...]u† ok mörgum seg;
vinum þínum
þó þú vel dugir,
hirð þú eigi at †[...] [...]†.
Allan goda þann þier | [...]u og morgum seíg uínum þínum þottu uel duger [...] hirttu⸌u⸍ eigi ath |
(VEÞ)
Allan þann dugnað,
er þér annarr gerir,
mun þú ok mörgum seg;
vinum þínum
þó þú vel dugir,
hirð þú eigi at hrósa því.
Allan þann dvgnad er | þier annar giorer· mvn þu og morgum seig = vinum þinvm þottv vel duger hir[...] | ei at hrosa þui·
(VEÞ)
Allan þann dugnað,
er þér annar veitir eða þú öðrum gerir,
mun þú hann ok mörgum seg;
vinum þínum
þá vel dugir,
hirð þú eigi at hrós því.
allan þan dvgnad er þier anar veiter eda þv odrvm giorer | mun þu hann ok mavrgum seg vinvm þinum þa uel dvger hirtu eigi at hros | þvi
(VEÞ)
Allann þann dugnad er | þier annar veiter, er þu ódrum giorer, mun þu hann | og morgum seig, vinum þijnum, þä vel duger, hirtu | ei ad hrösa,
(VEÞ)
Skj: Anonyme digte og vers [XIII], [C. E/5]. Hugsvinnsmál 31: AII, 174-5, BII, 190, Skald II, 99; Hallgrímur Scheving 1831, 12, Gering 1907, 9, Tuvestrand 1977, 88, Hermann Pálsson 1985, 46.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.