Ldn ch. 69

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Öndóttur kráka, er fyrr var getið, gerðist ríkur maður. En er
Björn mágur (hans) andaðist, þá kallaði Grímur hersir konungi
allan arf hans, er hann var útlendur, en synir hans voru
fyrir vestan haf. Öndóttur hélt fénu til handa Þrándi,
systursyni sínum.

En er Þrándur frá andlát föður síns, þá sigldi hann úr
Suðureyjum svo mikla sigling, að fyrir það var hann kallaður
Þrándur mjögsiglandi. En er hann hafði við erfð tekið, þá fór
hann til Íslands og nam fyrir sunnan land, sem enn mun sagt
verða.

En fyrir þá sök vó Grímur Öndótt, er hann náði eigi fénu í
konungs trausti. En á hinni sömu nótt bar Signý kona Öndótts
á skip allt lausafé sitt og fór með sonu þeirra, Ásgrím og
Ásmund, til Sighvats föður síns, en sendi sonu sína til
Heðins fóstra síns í Sóknadal. En þeir undu þar eigi og vildu
fara til móður sinnar og komu að jólum til Ingjalds tryggva í
Hvini. Hann tók við þeim af áeggjun Gyðu, konu sinnar.

Um sumarið eftir gerði Grímur hersir veislu Auðuni jarli
Haralds konungs. En þá nótt, er ölhita var að Gríms, brenndu
Öndóttssynir hann inni og tóku síðan bát Ingjalds fóstra síns
og röru á braut. Auðun kom til veislu, sem ætlað var, og
missti þar vinar í stað. Þá komu Öndóttssynir þar snemma um
morguninn að svefnbúri því, er Auðun lá í, og skutu stokki á
hurð. Ásmundur varðveitti húskarla jarls tvo, en Ásgrímur
setti spjótsodd fyrir brjóst jarli og bað hann reiða
föðurgjöld. Hann seldi fram þrjá gullhringa og
guðvefjarskikkju; Ásgrímur gaf jarli nafn og kallaði Auðun
geit.

Síðan fóru þeir í Súrnadal til Eiríks ölfúss, lends manns, og
tók hann við þeim. Þar bjó Hallsteinn hestur, annar lendur
maður, og höfðu þeir jóladrykkju saman, og veitti Eiríkur
fyrr vel og trúliga, en Hallsteinn veitti síðar
óvingjarnliga. Hann laust Eirík með dýrshorni; fór Eiríkur þá
heim, en Hallsteinn sat eftir með húskarla sína. Þá gekk
Ásgrímur inn einn og veitti Hallsteini mikið sár, en þeir
þóttust veita Ásgrími bana. En hann komst út og til skógar,
og græddi kona hann í jarðhúsi, svo að hann varð heill.

Það sumar fór Ásmundur til Íslands og hugði Ásgrím bróður
sinn dauðan. Helgi hinn magri gaf Ásmundi Kræklingahlíð, og
bjó (hann) að Glerá hinni syðri.

En þá er Ásgrímur varð heill, gaf Eiríkur honum langskip, og
herjaði hann vestur um haf, en Hallsteinn dó úr sárum. En er
Ásgrímur kom úr hernaði, gifti Eiríkur honum Geirhildi dóttur
sína. Þá fór Ásgrímur til Íslands; hann bjó að Glerá hinni
nyrðri.

Haraldur konungur sendi Þorgeir hinn hvinverska til Íslands
að drepa Ásgrím. Hann var of vetur á Kili í Hvinverjadal og
kom öngu fram um hefndina.

Son Ásgríms var Elliða-Grímur, faðir Ásgríms og Sigfúss,
föður Þorgerðar, móður Gríms, föður Svertings, föður
Vigdísar, móður Sturlu í Hvammi.