Ldn ch. 65

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Friðleifur hét maður, gauskur að föðurkyni, en Bryngerður hét
móðir hans, og var hún flæmsk. Friðleifur nam Sléttahlíð alla
og Friðleifsdal milli Friðleifsdalsár og Stafár og bjó í
Holti. Hans son var Þjóðar, faðir Ara og Bryngerðar, móður
Tungu-Steins.

Flóki son Vilgerðar Hörða-Káradóttur fór til Íslands og nam
Flókadal milli Flókadalsár og Reykjarhóls; hann bjó á Mói.
Flóki átti Gró, systur Þórðar frá Höfða. Þeirra son var
Oddleifur stafur, er bjó á Stafshóli og deildi við
Hjaltasonu. Dóttir Flóka var Þjóðgerður, móðir Koðráns, föður
Þjóðgerðar, móður Koðráns, föður Kárs í Vatnsdal.

Þórður knappur hét maður sygnskur, son Bjarnar að Haugi,
annar hét Nafar-Helgi; þeir fóru samskipa til Íslands og komu
við Haganes. Þórður nam land upp frá Stíflu til Tunguár og
bjó á Knappsstöðum; hann átti Æsu dóttur Ljótólfs goða.
Þeirra son var Hafur, er átti Þuríði, dóttur Þorkels úr
Guðdölum; þeirra son var Þórarinn, faðir Ófeigs.

Nafar-Helgi nam land fyrir austan upp frá Haganesi til
Flókadalsár fyrir neðan Barð og upp til Tunguár og bjó á
Grindli; hann átti Gró hina (snar)skyggnu. Þeirra börn voru
þau Þórólfur og Arnór, er barðist við Friðleif á Stafshóli,
og Þorgerður, er átti Geirmundur Sæmundarson, og Úlfhildur,
er átti Arnór Skefilsson í Gönguskarði. Þeirra son var
Þorgeir ofláti, er vó Blót-Má að Móbergi: Þórunn blákinn var
ein.

Bárður suðureyingur nam land upp frá Stíflu til Mjóvadalsár;
hans son var Hallur Mjódælingur, faðir Þuríðar, er átti Arnór
kerlingarnef.

Brúni hinn hvíti hét maður ágætur, son Háreks
Upplendingajarls; hann fór til Íslands af fýsi sinni og nam
land á milli Mjóvadalsár og Úlfsdala; hann bjó á Brúnastöðum.
Hann átti Arnóru, dóttur Þorgeirs hins óða, Ljótólfssonar
goða; þeirra synir voru þeir Ketill og Úlfheðinn og Þórður,
er Barðverjar eru frá komnir.

Úlfur víkingur og Óláfur bekkur fóru samskipa til Íslands.
Úlfur nam Úlfsdali og bjó þar. Óláfur bekkur var son Karls úr
Bjarkey af Hálogalandi; hann vó Þóri hinn svarta og varð
fyrir það útlægur.

Óláfur nam alla dali fyrir vestan og Óláfsfjörð sunnan til
móts við Þormóð og bjó að Kvíabekki. Hans synir voru þeir
Steinmóður, faðir Bjarnar, og Grímólfur og Arnoddur, faðir
Vilborgar, móður Karls hins rauða.

Þormóður hinn rammi hét maður; hann vó Gyrð, móðurföður
Skjálgs á Jaðri, og varð fyrir það landflótti og fór til
Íslands. Hann kom skipi sínu í Siglufjörð og sigldi inn að
Þormóðseyri og kallaði af því Siglufjörð; hann nam Siglufjörð
allan á milli Úlfsdala (og Hvanndala) og bjó á Siglunesi.
Hann deildi um Hvanndali við Óláf bekk og varð sextán manna
bani, áður þeir sættust, en þá skyldi sitt sumar hvor hafa.

Þormóður var son Haralds víkings, en hann átti Arngerði,
systur Skíða úr Skíðadal. Þeirra synir voru þeir Arngeir hinn
hvassi og Narfi, faðir Þrándar, föður Hríseyjar-Narfa, og
Alrekur, er barðist í Sléttahlíð við Knör Þórðarson.

Gunnólfur hinn gamli, son Þorbjarnar þjóta úr Sogni, hann vó
Végeir, föður Vébjarnar Sygnakappa, og fór síðan til Íslands;
hann nam Óláfsfjörð fyrir austan upp til Reykjaár og út til
Vomúla og bjó á Gunnólfsá. Hann átti Gró, dóttur Þorvarðs frá
Urðum; þeirra synir voru þeir Steinólfur, Þórir og Þorgrímur.