Ldn ch. 27

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þormóður og Þórður gnúpa, synir Odds hins rakka
Þorviðarsonar, Freyviðarsonar, Álfssonar af Vörs, þeir bræður
fóru til Íslands og námu land frá Gnúpá til Straumsfjarðarár;
hafði Þórður Gnúpudal og bjó þar. Hans son var Skafti, faðir
Hjörleifs goða og Finnu, er átti Refur hinn mikli, faðir
Steinunnar móður Hofgarða-Refs.

Þormóður bjó á Rauðkollsstöðum; hann var kallaður Þormóður
goði; hann átti Gerði, dóttur Kjallaks hins gamla. Þeirra son
var Guðlaugur hinn auðgi; hann átti Þórdísi, dóttur
Svarthöfða Bjarnarsonar gullbera og dóttur Þuríðar
Tungu-Odds(dóttur), er þá bjó í Hörgsholti.

Guðlaugur hinn auðgi sá, að Rauðamelslönd voru betri en önnur
lönd suður þar í sveit. Hann skoraði á Þorfinn til landa og
bauð honum (hólm)göngu; þeir féllu báðir á hólmi, en Þuríður
Tungu-Oddsdóttir græddi þá báða og sætti þá.

Guðlaugur nam síðan land frá Straumfjarðará til Furu milli
fjalls og fjöru og bjó í Borgarholti; frá honum eru
Straumfirðingar komnir. Hans son var Guðleifur, er skip átti
annað, en annað Þórólfur, son Lofts hins gamla, þá er (þeir)
börðust við Gyrð jarl Sigvaldason. Annar son Guðlaugs var
Þorfinnur, faðir Guðlaugs, föður Þórdísar, móður Þórðar,
föður Sturlu í Hvammi. Valgerður hét dóttir Guðlaugs hins
auðga.

Voli hinn sterki hét hirðmaður Haralds konungs hins hárfagra;
hann vó víg í véum og varð útlægur. Hann fór til Suðureyja og
staðfestist þar, en synir hans þrír fóru til Íslands. Hlíf
hestageldir var móðir þeirra. Hét einn Atli, annar Álfarinn,
þriðji Auðun stoti; þeir fóru allir til Íslands. Atli Volason
og Ásmundur son hans námu land frá Furu til Lýsu.

Ásmundur bjó í Langaholti að Þórutóftum; hann átti
Langaholts-Þóru. Þá er Ásmundur eldist, bjó hann í Öxl, en
Þóra bjó þá eftir og lét gera skála sinn um þvera þjóðbraut
og lét þar jafnan standa borð, en hún sat úti á stóli og
laðaði þar gesti, hvern er mat vildi eta.

Ásmundur var heygður í Ásmundarleiði og lagður í skip og
þræll hans hjá honum. Vísu þessa heyrði maður kveðna í haugi
hans, er hann gekk hjá:

Einn byggvik stöð stein,

stafnrúm Atals hrafni.

Esat of þegn á þiljum

þröng. Býk á mar ranga.

Rúm es böðvitrum betra,

brimdýri knák stýra,

lifa mun þat með lofðum

lengr, en illt of gengi.

Eftir það var leitað til haugsins, og var þrællinn tekinn úr
skipinu.

Hrólfur hinn digri, son Eyvindar eikikróks, nam land frá Lýsu
til Hraunhafnarár. Hans son var Helgi í Hofgörðum, faðir
Finnboga og Bjarnar og Hrólfs. Björn var faðir Gests, föður
Skáld-Refs.