Haralds saga Sigurðssonar 58 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (HSig ch. 58)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Haraldur konungur lét reisa kaupstað austur í Ósló og sat þar
oft því að þar var gott til aðfanga, landsmegin mikið
umhverfis. Sat hann þar vel til landsgæslu fyrir Dönum, svo
og til áhlaupa í Danmörk. Hann var oft því vanur þótt hann
hefði ekki mikinn her úti.
Það var á einu sumri að Haraldur konungur fór með nokkurum
léttiskipum og hafði ekki mikið lið. Hann hélt suður í Víkina
en er byr gaf siglir hann yfir undir Jótland, tók þá og
herjaði en landsmenn söfnuðust saman og vörðu land sitt.
Þá hélt Haraldur konungur til Limafjarðar og lagði inn í
fjörðinn. Svo er háttað Limafirði að þar er inn að fara svo
sem mjór áráll en er inn kemur eftir firðinum þá er þar sem
mikið haf. Haraldur herjaði þar á bæði lönd en Danir höfðu
hvarvetna safnað fyrir. Þá lagði Haraldur konungur skip sín
að eyju nokkurri. Það var lítið land og óbyggt.
En er þeir leituðu að þá fundu þeir ekki vatn, segja til
konungi. Hann lét leita ef lyngormur nokkur fyndist í eyjunni
en er hann fannst þá færðu þeir konungi. Hann lét færa orminn
til elds og baka hann og mæða að hann skyldi þyrsta sem mest.
Síðan var þráður bundinn við sporðinn og ormurinn laus
látinn. Hrökktist hann þá brátt en þráðurinn raktist af
tvinnahnoðanu. Gengu menn eftir orminum þar til er hann
steyptist niður í jörðina. Konungur bað þar grafa til vatns.
Var svo gert, fundu þar vatn svo að eigi skorti.
Haraldur konungur spurði þau tíðindi af njósnarmönnum sínum
að Sveinn konungur var kominn með skipaher mikinn fyrir
fjarðarmynnið. Og varð honum seint inn að fara er eitt mátti
fara senn skipið. Haraldur konungur hélt skipum sínum inn í
fjörðinn. Og þar er breiðastur er heitir Lúsbreið en þar úr
víkinni innanverðri er eið mjótt vestur til hafs. Þannug reru
þeir Haraldur um kveldið.
En um nóttina er myrkt var orðið ruddu þeir skipin og drógu
um eiðið og höfðu það sýslað allt fyrir dag og búin skipin
öðru sinni, héldu þá norður fyrir Jótland.
Þá mæltu þeir:
Skrapp úr höndum
Haraldr Dönum.
Þá sagði konungur að hann skyldi svo koma í Danmörk annað
sinn að hann skyldi meira lið hafa og stærri skip. Fór þá
konungurinn norður í Þrándheim.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.