Haralds saga Sigurðssonar 48 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (HSig ch. 48)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
En er sú stefna kom er Hákon skyldi vitja þessa einkamála þá
fór hann á fund Haralds konungs.
En er þeir taka tal sitt þá segir konungur að hann vill halda
allt það af sinni hendi sem í sætt hafði komið með þeim
Finni. "Skaltu Hákon," segir konungur, "tala mál þetta við
Ragnhildi, hvort hún vill samþykkja þetta ráð. En eigi er þér
og engum öðrum að ráðanda að fá Ragnhildar svo að eigi sé
hennar samþykki við."
Síðan gekk Hákon á fund Ragnhildar og bar upp fyrir hana
bónorð þetta.
Hún svarar svo: "Oft finn eg það að mér er aldauði Magnús
konungur faðir minn ef eg skal giftast bónda einum þó að þú
sért fríður maður eða vel búinn að íþróttum. Ef Magnús
konungur lifði þá mundi hann eigi gifta mig minna manni en
konungi. Nú er þess eigi von að eg vilji giftast ótignum
manni."
Síðan gekk Hákon á fund Haralds konungs og segir honum ræðu
þeirra Ragnhildar, innir þá upp einkamál þeirra Finns. Var þá
og Finnur hjá og fleiri menn þeir er við ræðu þeirra Finns
höfðu verið.
Segir Hákon svo til allra þeirra vitnis að svo var skilt að
konungur skyldi svo Ragnhildi heiman gera að henni líkaði.
"Nú vill hún eigi eiga ótiginn mann. Þá megið þér gefa mér
tignarnafn. Hefi eg til þess ætt að eg má heita jarl og
nokkura hluti aðra að því er menn kalla."
Konungur segir: "Ólafur konungur bróðir minn og Magnús
konungur sonur hans, þá er þeir réðu ríki, létu þeir einn
jarl vera senn í landi. Hefi eg og svo gert síðan er eg var
konungur. Vil eg eigi taka tign af Ormi jarli, þá er eg hefi
áður gefið honum."
Sá þá Hákon sitt mál að það mundi ekki viðgangast. Líkaði
honum þá stórilla. Finnur var og allreiður. Sögðu þeir að
konungur héldi ekki orð sín og skildust að svo búnu.
Hákon fór þá þegar úr landi og hafði langskip vel skipað.
Hann kom fram suður í Danmörk og fór þegar á fund Sveins
konungs mágs síns. Tók konungur feginsamlega við honum og
fékk honum þar veislur miklar. Gerðist Hákon þar
landvarnarmaður fyrir víkingum er mjög herjuðu á Danaveldi,
Vindur og aðrir Austurvegsmenn og svo Kúrir. Lá hann úti á
herskipum vetur sem sumar.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.