HSig ch. 23

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Magnús konungur lá við land og hafði landtjald á landi uppi.
Hann bauð þá Haraldi frænda sínum til borðs síns og gekk
Haraldur til veislunnar með sex tigu manna. Var þar allfögur
veisla. En er á leið daginn gekk Magnús konungur inn í
tjaldið þar sem Haraldur sat. Menn gengu með honum og báru
byrðar. Það voru vopn og klæði. Þá gekk konungur að hinum
ysta manni og gaf þeim sverð gott, öðrum skjöld, þá klæði eða
vopn eða gull, þeim stærra er tignari voru.

Síðast kom hann fyrir Harald frænda sinn og hafði í hendi sér
reyrteina tvo og mælti svo: "Hvorn viltu hér þiggja teininn?"

Þá svarar Haraldur: "Þann er nærri er mér."

Þá mælti Magnús konungur: "Með þessum reyrsprota gef eg yður
hálft Noregsveldi með öllum skyldum og sköttum og allri eign
er þar liggur til með þeim formála að þú skalt jafnréttur
konungur í öllum stöðum í Noregi sem eg. En þá er vér erum
allir saman skal eg vera fyrirmaður í heilsan og þjónan og að
sæti. Ef þrír eru tignir menn skal eg milli sitja. Eg skal
hafa konungslægi og konungsbryggju. Þér skuluð og styðja og
styrkja vort ríki í þann stað er vér gerðum yður að þeim
manni í Noregi er vér hugðum að engi skyldi verða meðan vor
haus væri uppi fyrir ofan mold."

Þá stóð upp Haraldur og þakkaði honum vel tign og vegsemd.
Setjast þá niður báðir og voru allkátir þann dag. Um kveldið
gekk Haraldur og hans menn til skips síns.