HSig ch. 5

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þeir fóru allir samt um sumarið og herjuðu. Þá er allur var
saman herinn lét Haraldur sína menn vera fyrir utan bardaga
eða ella þar er minnst var mannhætta og lést varast vilja að
hann týndi herliði sínu. En er hann var einn saman með sínu
liði þá lagðist hann svo fast til að berjast að annað tveggja
skyldi hann fá sigur eða bana.

Svo bar oftlega til þá er Haraldur var höfðingi yfir liðinu
að hann vann sigur þá er Gyrgir vann ekki. Þetta fundu
hermenn og kölluðu betur fara mundu sitt mál ef Haraldur væri
einn höfðingi yfir öllum herinum og ámæltu hertoganum að ekki
yrði af honum eða hans liði.

Gyrgir segir að Væringjar vildu ekki lið veita honum, bað þá
fara í annan stað en hann færi með öðrum herinum og vinna
þvílíkt sem þeir mættu.

Fór þá Haraldur frá herinum og Væringjar með honum og
latínumenn. Gyrgir fór með Grikkjaher. Sýndist þá hvað hvor
mátti. Fékk Haraldur jafnan sigur og fé en Grikkir fóru heim
til Miklagarðs nema ungir drengir, þeir er fá vildu sér fjár,
söfnuðust til Haralds og höfðu hann þá fyrir hertoga.

Lagðist hann þá með her sinn vestur í Afríku er Væringjar
kalla Serkland. Efldist hann þá mjög að liði. Í Serklandi
eignaðist hann átta tigu borga. Voru sumar gefnar upp en
sumar tók hann með valdi. Síðan fór hann til Sikileyjar.

Svo segir Þjóðólfur:

Tugu mátt tekna segja,

tandrauðs, á Serklandi,

ungr hætti sér, átta,

ormtorgs hötuðr, borga.

Áðr herskorðuðr harðan

Hildar leik und skildi,

Serkjum hættr, í sléttri

Sikileyju gekk heyja.

Svo segir Illugi Bryndælaskáld:

Braustu und Mikjál mæstan,

mágum heim, sem frágum,

sonr Buðla bauð sínum,

Sunnlönd, Haraldr, röndu.

Hér segir það að þá var Mikjáll Grikkjakonungur í þenna tíma.

Haraldur dvaldist marga vetur í Afríku, fékk óf lausafjár,
gull og alls konar dýrgripi. En allt fé það er hann fékk og
eigi þurfti hann að hafa til kostnaðar sér sendi hann með
trúnaðarmönnum sínum norður í Hólmgarð í vald og gæslu
Jarisleifs konungs og dróst þar saman ógrynni fjár, sem
líklegt er að vera mundi er hann herjaði þann hluta heimsins
er auðgastur var að gulli og dýrgripum, og svo mikið sem hann
gerði að, er með sönnu var áður sagt, að hann mundi eignast
hafa átta tigu borga.