Haralds saga hárfagra 23 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (HHárf ch. 23)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Haraldur konungur spurði að víða um mitt landið herjuðu
víkingar þeir er á vetrum voru fyrir vestan haf. Hann hafði
þá leiðangur úti hvert sumar og kannaði eyjar og útsker en
hvar sem víkingar urðu varir við her hans þá flýðu allir og
flestir á haf út.
En er konungi leiddist þetta þá varð það á einu sumri að
Haraldur konungur sigldi með her sinn vestur um haf. Kom hann
fyrst við Hjaltland og drap þar alla víkinga þá er eigi flýðu
undan. Síðan siglir hann suður til Orkneyja og hreinsaði þar
allt af víkingum. Eftir það fer hann allt í Suðureyjar og
herjar þar. Hann drap þar marga víkinga þá er fyrir liði réðu
áður. Hann átti þar margar orustur og hafði oftast sigur. Þá
herjaði hann á Skotland og átti þar orustur. En er hann kom
vestur í Mön þá höfðu þeir áður spurt hvern hernað hann hafði
gert þar í landi. Þá flýði allt fólk inn á Skotland og var
þar aleyða af mönnum. Braut var og flutt allt fé það er
mátti. En er þeir Haraldur konungur gengu á land þá fengu
þeir ekki herfang.
Svo segir Hornklofi:
Menfergir bar margar
margspakr, Niðar varga
lundr vann sókn á sandi,
sandmens í bý randir,
áðr fyr eljanfróðum
allr herr Skota, þverri
lögðis seið, af láði
læbrautar varð flæja.
Í þessu bili féll Ívar sonur Rögnvalds Mærajarls. En í bætur
þess gaf Haraldur konungur Rögnvaldi jarli er hann sigldi
vestan, Orkneyjar og Hjaltland en Rögnvaldur gaf þegar
Sigurði bróður sínum bæði löndin og var hann vestur eftir þá
er konungur sigldi austur. Gaf hann áður Sigurði jarldóm.
Þá kom til lags við hann Þorsteinn rauður, sonur Ólafs hvíta
og Auðar hinnar djúpúðgu. Þeir herjuðu á Skotland og
eignuðust Katanes og Suðurland allt til Ekkjalsbakka.
Sigurður jarl drap Melbrigða tönn, jarl skoskan, og batt
höfuð hans við slagólar sér og laust á kykvavöðva sínum á
tönnina er skagði úr höfðinu. Kom þar í blástur og fékk hann
þar af bana og er hann heygður á Ekkjalsbakka. Þá réð löndum
Guttormur sonur hans einn vetur og dó barnlaus. Síðan settust
í löndin víkingar, Danir og Norðmenn.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.