HákGóð ch. 13

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Hákon konungur var vel kristinn er hann kom í Noreg. En fyrir
því að þar var land allt heiðið og blótskapur mikill og
stórmenni mart, en hann þóttist liðs þurfa mjög og
alþýðuvinsæld, þá tók hann það ráð að fara leynilega með
kristninni, hélt sunnudaga og frjádagaföstu. Hann setti það í
lögum að hefja jólahald þann tíma sem kristnir menn og skyldi
þá hver maður eiga mælis öl en gjalda fé ella og halda
heilagt meðan öl ynnist. En áður var jólahald hafið hökunótt.
Það var miðsvetrarnótt og haldin þriggja nátta jól.

Hann ætlaði svo, er hann festist í landinu og hann hefði
frjálslega undir sig lagt allt land, að hafa þá fram
kristniboð. Hann gerði svo fyrst að hann lokkaði þá menn er
honum voru kærstir til kristni. Kom svo með vinsæld hans að
margir létu skírast en sumir létu af blótum. Hann sat löngum
í Þrándheimi því að þar var mestur styrkur landsins.

En er Hákon konungur þóttist fengið hafa styrk af nokkurum
ríkismönnum að halda upp kristninni þá sendi hann til
Englands eftir biskupi og öðrum kennimönnum. Og er þeir komu
í Noreg þá gerði Hákon konungur það bert að hann vildi bjóða
kristni um allt land. En Mærir og Raumdælir skutu þannug sínu
máli sem Þrændir voru. Hákon konungur lét þá vígja kirkjur
nokkurar og setti þar presta til.

En er hann kom í Þrándheim þá stefndi hann þing við bændur og
bauð þeim kristni. Þeir svara svo að þeir vilja þessu máli
skjóta til Frostaþings og vilja þá að þeir komi úr öllum
fylkjum þeim sem eru í Þrændalögum, segja að þá munu þeir
svara þessu vandmæli.