SnSt, Gylf ch. 50

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þá mælti Gangleri: "Allmiklu kom Loki á leið er hann olli
fyrst því er Baldur var veginn og svo því er hann varð eigi
leystur frá Helju. Eða hvort varð honum þessa nokkuð hefnt?"

Hár segir: "Goldið var honum þetta svo að hann mun lengi
kennast. Þá er guðin voru orðin honum svo reið sem von var,
hljóp hann á braut og fal sig á fjalli nokkru, gerði þar hús
og fernar dyr að hann mátti sjá úr húsinu í allar áttir. En
oft um daga brá hann sér í lax líki, og falst þá þar sem
heitir Fránangursfoss. Þá hugsaði hann fyrir sér hverja vél
æsir myndu til finna að taka hann í fossinum. En er hann sat
í húsinu tók hann língarn og reið á ræksna, svo sem net er
síðan gert, en eldur brann fyrir honum. Þá sá hann að æsir
áttu skammt til hans, og hafði Óðinn séð úr Hliðskjálfinni
hvar hann var. Hann hljóp þegar upp og út í ána og kastaði
netinu fram á eldinn.

En er æsir komu til hússins þá gekk sá fyrst inn er allra var
vitrastur, er Kvasir hét. Og er hann sá á eldinum fölskvann,
er netið hafði brunnið, þá skildi hann að það myndi vél vera
til að taka fiska og sagði ásunum. Því næst tóku þeir og
gerðu sér net eftir því sem þeir sáu á fölskva að Loki hafði
gert. Og er búið var netið þá fara æsir til árinnar og kasta
neti í fossinn. Hélt Þór öðrum netshálsi og öðrum héldu allir
æsir, og drógu netið. En Loki fór fyrir og leggst niður í
milli steina tveggja. Drógu þeir netið yfir hann og kenndu að
kykt var fyrir og fara í annað sinn upp til fossins og kasta
út netinu og binda við svo þungt að eigi skyldi undir mega
fara. Fer þá Loki fyrir netinu. En er hann sér að skammt var
til sævar þá hleypur hann upp yfir þinulinn og rennir upp í
fossinn.

Nú sáu æsirnir hvar hann fór. Fara enn upp til fossins og
skipta liðinu í tvo staði en Þór veður eftir miðri ánni, og
fara svo út til sævar. En er Loki sér tvo kosti: Var það
lífsháski að hlaupa á sæinn, en hitt var annar að hlaupa enn
yfir netið, og það gerði hann, hljóp sem snarast yfir
netþinulinn. Þór greip eftir honum og tók um hann og renndi
hann í hendi honum svo að staðar nam höndin við sporðinn. Og
er fyrir þá sök laxinn afturmjór.

Nú var Loki tekinn griðalaus og farið með hann í helli
nokkurn. Þá tóku þeir þrjár hellur og settu á egg og lustu
rauf á hellunni hverri. Þá voru teknir synir Loka, Váli og
Nari eða Narfi. Brugðu æsir Vála í vargs líki og reif hann í
sundur Narfa, bróður sinn. Þá tóku æsir þarma hans og bundu
Loka með yfir þá þrjá eggsteina - stendur einn undir herðum,
annar undir lendum, þriðji undir knésbótum - og urðu þau bönd
að járni. Þá tók Skaði eiturorm og festi upp yfir hann svo að
eitrið skyldi drjúpa úr orminum í andlit honum. En Sygin,
kona hans, stendur hjá honum og heldur mundlaug undir
eiturdropa. En þá er full er mundlaugin þá gengur hún og slær
út eitrinu. En meðan drýpur eitrið í andlit honum. Þá kippist
hann svo hart við að jörð öll skelfur. Það kallið þér
landskjálfta. Þar liggur hann í böndum til ragnarökkurs."